Arnljot Eggen

W tym artykule poruszony zostanie temat Arnljot Eggen, który wzbudził duże zainteresowanie i kontrowersje w różnych obszarach. Arnljot Eggen wywołał intensywną debatę we współczesnym społeczeństwie, budząc ciekawość i opinię specjalistów i ogółu społeczeństwa. Jego przydatność i znaczenie doprowadziły do ​​głębszych badań i analiz mających na celu zrozumienie jego wpływu i zakresu. W tym sensie istotne jest szczegółowe zbadanie różnych aspektów otaczających Arnljot Eggen, zbadanie jego pochodzenia, ewolucji, reperkusji i możliwych scenariuszy na przyszłość. Podobnie stara się zaoferować wszechstronną perspektywę, która pozwala wzbogacić wiedzę na temat Arnljot Eggen, dostarczając elementów, które przyczyniają się do krytycznej i refleksyjnej analizy.

Arnljot Eggen
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1923
Tolga

Data i miejsce śmierci

4 lutego 2009
Oslo

Narodowość

norweska

Dziedzina sztuki

poezja, dramat

Arnljot Eggen (ur. 13 sierpnia 1923 w Tolga, zm. 4 lutego 2009 w Oslo) – norweski poeta, dramaturg, tłumacz, autor literatury dziecięcej i młodzieżowej, działacz komunistyczny.

Debiutował w 1951 r. zbiorem wierszy Eld og is. W 1982 r. za książkę dla dzieci Den lange streiken (wydaną 1981) otrzymał Nagrodę Literacką Krytyków Norweskich. Tworzył w obydwu odmianach literackiego języka norweskiego tj. w bokmålu i nynorsku. Przekładał na nie również wiersze poetów rosyjskich, afrykańskich, niemieckich, czeskich i polskich m.in. utwory Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Adama Ważyka, Zbigniewa Herberta, Tadeusza Różewicza i Wisławy Szymborskiej (Polsk etterskrigslyrikk: Den sjuande engelen, 1967).

Od lat 70. XX w. związany był z norweską Komunistyczną Partią Robotniczą, co znalazło odzwierciedlenie w jego twórczości literackiej i współpracy z partyjną gazetą Klassekampen.

Jego bratankiem był pisarz i krytyk literacki Eystein Eggen.

Bibliografia

  • Ole Michael Selberg, Polsk litteratur i norsk oversettelse 1826-1989. En bibliografi. Literatura polska w przekładach norweskich 1826 – 1989. Bibliografia, Oslo 1991

Linki zewnętrzne