Artur Dmochowski

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Artur Dmochowski. Od wielu lat Artur Dmochowski jest przedmiotem badań i dyskusji ekspertów z różnych dziedzin. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w historii, Artur Dmochowski fascynuje uczonych, badaczy i ciekawskich. W tym artykule omówimy różne aspekty, które sprawiają, że Artur Dmochowski jest tematem wartym uwagi i refleksji. Od jego początków po dzisiejszą ewolucję, zanurzymy się w podróż pełną odkryć i uczenia się, która pozwoli nam lepiej zrozumieć znaczenie Artur Dmochowski w naszym współczesnym świecie. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży!

Artur Dmochowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1959
Kraków

Prezes Polskiej Agencji Prasowej
Okres

od 9 maja 2016
do 9 października 2017

Poprzednik

Jerzy Paciorkowski

Następca

Wojciech Surmacz

Ambasador RP w Czarnogórze
Okres

od 2018
do 2023

Poprzednik

Irena Tatarzyńska

Następca

Andrzej Papierz

Ambasador RP w Tajlandii
Okres

od 2023
do 2024

Poprzednik

Waldemar Dubaniowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności
Multimedia w Wikimedia Commons

Artur Antoni Dmochowski (ur. 13 czerwca 1959 w Krakowie) – polski dziennikarz, publicysta, historyk, dyplomata. Ambasador RP w Czarnogórze (2018–2023) oraz Tajlandii (2023–2024).

Życiorys

Artur Dmochowski w Krakowskim Klubie Wtorkowym (2014)

W latach 1978–1981 student Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, absolwent Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1986). W latach 1988–1989 studia doktoranckie na UJ; absolwent studiów podyplomowych na University of Maryland (1992), 1994–1995 absolwent Monterey Institute of International Studies(inne języki) w Kalifornii z tytułem MA (stypendium Fulbrighta)[1].

W 1980 rzecznik Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów AGH; w 1981 uczestnik strajków o rejestrację NZS. 1980–1984 działacz niezależnego, podziemnego ruchu wydawniczego: założyciel i redaktor naczelny pism „Od Nowa” i „Czas Solidarności”, w 1983 wydawnictwa NIE (Niezależna Inicjatywa Edytorska), redaktor, drukarz, organizator, kolporter. Organizator podziemnych kursów samokształceniowych; wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany. Rozpracowywany przez SB w ramach SOR kryptonim „Historyk” i „Inicjator”.

Podczas demonstracji 1 maja 1984 w Nowej Hucie został raniony. W 1984 w związku z zagrożeniem aresztowaniem ukrywał się przez 5 miesięcy – do amnestii. W latach 1984–1985 przewodniczący Samorządu Studentów UJ, członek Senatu UJ. Od 1986 organizator, wykładowca Krakowskiej Wspólnoty Akademickiej w DA księży misjonarzy „Na Miasteczku”. KWA grupowała przedstawicieli rozwiązanych Samorządów Studenckich i stanowiła przejaw niezależnego ruchu studenckiego, związanego z podziemnym NZS-em.

W 1989, 1992 redaktor „Nowego Dziennika” w Nowym Jorku. W latach 1990–1991 kierownik redakcji TVP Kraków, w latach 1993–1996 radca Ministra w MSZ. W 1994 przedstawiciel Polski w Misji Pokojowej KBWE w Gruzji, w 1996 w Misji OBWE w Bośni i Hercegowinie. W 1996 dyrektor programowy TV Wisła, zwolniony po przejęciu stacji przez TVN. 2000–2006 radca minister pełnomocny ambasady RP w Rzymie. W latach 2006–2009 twórca i dyrektor TVP Historia.

Od 2011 redaktor Gazety Polskiej i Gazety Polskiej Codziennie. Od 2012 redaktor naczelny Wydawnictwa Słowa i Myśli. W listopadzie 2015 został rzecznikiem prasowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych[2].

28 kwietnia 2016 Rada Nadzorcza PAP S.A. zakończyła postępowanie kwalifikacyjne na dokończenie VI kadencji i powołała Artura Dmochowskiego na stanowisko prezesa Polskiej Agencji Prasowej z dniem 9 maja 2016[3]. Stanowisko pełnił do 12 października 2017[4].

31 sierpnia 2018 został ambasadorem RP w Czarnogórze[1][5]. W 2022 pełnił rolę Specjalnego Wysłannika Przewodniczącego OBWE w Bałkanach Zachodnich[6]. Kadencję na stanowisku ambasadora zakończył 31 maja 2023[7]. W czerwcu 2023 został mianowany ambasadorem w Tajlandii[8], akredytowanym także w Kambodży[9] i Laosie[10]. 8 grudnia 2023 złożył listy uwierzytelniające na ręce Jego Królewskiej Mości króla Kambodży Norodoma Sihamoniego.[11] Kierowanie placówką zakończył w lipcu 2024[12].

Wyróżnienia i odznaczenia

Postanowieniem prezydenta Andrzeja Dudy z 12 kwietnia 2017 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej[13], a udekorowany 3 lipca 2018[14]. Wcześniej odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności oraz medalami „Dziękujemy za wolność” i „Niezłomnym w słowie” (22 września 2010)[15]. Otrzymał Honorowe Wyróżnienie Nagrody Wolności Słowa Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

W 2023 od prezydenta Czarnogóry Milo Đukanovicia otrzymał Order Flagi Czarnogóry(inne języki)[16][17].

Życie prywatne

Żonaty początkowo z Elżbietą Dmochowską[18], następnie z Moniką Dmochowską[19][20].

Twórczość

  • Zginął za Polskę bez komunistów. Zarys biografii Józefa Kurasia „Ognia”, Warszawa: Wydawnictwo CDN, 1987.[21]
  • Wietnam. Wojna bez zwycięzców, Kraków: Europa, 1991, 2000.
  • Wietnam 1962–1975, Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2003.
  • Kulisy kryzysu: o przyszłości Polski i Europy, Lublin; Warszawa: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2013.
  • Między Unią a Rosją: o polskiej racji stanu, polityce zagranicznej i miejscu Polski w Unii Europejskiej, Lublin; Warszawa" Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2013.
  • Kościół "Wyborczej": największa operacja resortowych dzieci, Lublin: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2014.[22]
  • Najdłuższa wojna: przed Ukrainą był Wietnam, Lublin; Warszawa: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2014.
  • Jak wygrać wybory, Lublin; Warszawa: Wydawnictwo Słowa i Myśli, 2014.

Współproducent filmu List z Polski (2010), współautor książki o tym samym tytule (2011).

Przypisy

  1. ↑ a b Kierownik placówki , podgorica.msz.gov.pl (pol.).
  2. ↑ Artur Dmochowski rzecznikiem MSZ. wpolityce.pl, 24 listopada 2015. .
  3. ↑ Artur Dmochowski, obecnie rzecznik MSZ, będzie prezesem PAP , Onet.pl, 29 kwietnia 2016 (pol.).
  4. ↑ Artur Dmochowski nie jest już prezesem PAP. Nowy zarząd będzie dwuosobowy , wiadomosci.dziennik.pl, 12 października 2017 (pol.).
  5. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 sierpnia 2018 r. nr 110.55.2018 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 865).
  6. ↑ Specjalny Wysłannik Przewodniczącego OBWE Artur Dmochowski spotkał się z Ministrem Spraw Zagranicznych Djordje Radulovićem i Zastępcą Szefa Misji OBWE w Podgoricy Siv-Katrine Leirtore , Polska w Czarnogórze (pol.).
  7. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 maja 2023 r. nr 110.47.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 580).
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 czerwca 2023 r. nr 110.48.2023 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 617).
  9. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 14 czerwca 2023 r. nr 110.49.2023 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 618).
  10. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lipca 2023 r. nr 110.58.2023 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 857).
  11. ↑ His Majesty King Norodom Sihamoni - News , www.norodomsihamoni.org .
  12. ↑ Personel, Polska w Tajlandii - Portal Gov.pl, 5 sierpnia 2024 .
  13. ↑ Postanowienie nr rej. 150/2017 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 kwietnia 2017 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2017 r. poz. 563).
  14. ↑ Odznaczenia dla byłych działaczy opozycji demokratycznej. prezydent.pl, 2018-07-03. .
  15. ↑ Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. .
  16. ↑ Đukanović odlikovao Dmohovskog Ordenom crnogorske zastave , vijesti.me, 12 maja 2023 (serb.).
  17. ↑ Ambasador Artur Dmochowski odznaczony Orderem Flagi Czarnogóry , Polska w Czarnogórze - Portal Gov.pl, 19 maja 2023 .
  18. ↑ Ambasciate estere in Italia , esteri.it, s. 162 (wł.).
  19. ↑ Kierownik placówki, podgorica.msz.gov.pl .
  20. ↑ Ambasador - Polska w Czarnogórze , Portal Gov.pl, 11 lutego 2020 .
  21. ↑ Zginął za Polskę bez komunistów. Zarys biografii Józefa Kurasia „Ognia”. books.google.pl. .
  22. ↑ Kościół Wyborczej. slowaimysli.pl. . (pol.).

Bibliografia