Arvydas Anušauskas
W dzisiejszym artykule dokładnie zbadamy Arvydas Anušauskas i jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Od wpływu na kulturę popularną po dzisiejsze znaczenie, Arvydas Anušauskas był przedmiotem debaty i dyskusji w różnych obszarach. Przeanalizujemy jego znaczenie historyczne, społeczne i gospodarcze, a także rolę w kształtowaniu opinii i postaw. Stosując różne perspektywy i podejścia, będziemy starali się lepiej zrozumieć rolę, jaką Arvydas Anušauskas odgrywa w naszym społeczeństwie i jak ewoluowała ona na przestrzeni czasu. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat Arvydas Anušauskas.
_(cropped).jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
29 września 1963 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, historyk |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
minister obrony (2020–2024) |
| Partia | |
Arvydas Anušauskas (ur. 29 września 1963 w Wilnie) – litewski historyk i polityk, poseł na Sejm Republiki Litewskiej, w latach 2020–2024 minister obrony.
Życiorys
W 1982 po ukończeniu technikum podjął studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Wileńskiego. W latach 1983–1985 odbywał służbę wojskową w Armii Radzieckiej. Studia ukończył w 1989. W 1995 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych, a następnie został docentem.
Po ukończeniu studiów podjął pracę naukową w Litewskim Instytucie Historycznym, gdzie był zatrudniony do 2000. W latach 1996–1997 wykładał na Wydziale Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Witolda Wielkiego, a w latach 1996–2006 na Wydziale Historii Wileńskiego Uniwersytetu Pedagogicznego. Od 2002 do 2007 był docentem w Instytucie Stosunków Międzynarodowych i Nauk Politycznych Uniwersytetu Wileńskiego. Od 2002 jest również wykładowcą na Wydziale Historii tej uczelni. W 1997 objął stanowisko dyrektora departamentu badania ludobójstwa i ruchu oporu w Centrum Badania Ludobójstwa i Ruchu Oporu Mieszkańców Litwy.
Jest autorem wielu prac poświęconych historii Litwy w XX wieku, zwłaszcza antyradzieckiemu ruchowi oporu, jak również scenariuszy filmów dokumentalnych poświęconych tej tematyce.
W wyborach do Sejmu w 2008 uzyskał mandat poselski z listy Związku Ojczyzny. Stanął na czele komitetu bezpieczeństwa narodowego i obrony oraz międzyparlamentarnej grupy litewsko-rosyjskiej. W 2012, 2016, 2020 i 2024 był wybierany na kolejne kadencje[1][2][3][4].
W grudniu 2020 objął urząd ministra obrony w nowo powołanym rządzie Ingridy Šimonytė[5]. Podał się do dymisji w marcu 2024, kończąc urzędowanie w tym samym miesiącu[6].
Przypisy
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2024. . (lit.).
- ↑ Lietuva turi naują Vyriausybę – Seimas pritarė programai, prisiekė ministrai. lrt.lt, 11 grudnia 2020. . (lit.).
- ↑ Nowy minister obrony Litwy złożył przysięgę w sejmie. tvp.pl, 26 marca 2024. .
Bibliografia
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
