W dzisiejszym świecie Austin Currie to kwestia, która staje się coraz bardziej istotna w społeczeństwie. Z biegiem czasu Austin Currie stał się podstawowym aspektem codziennego życia ludzi, wpływającym na ich decyzje i działania. Od Austin Currie ewoluował i dostosował się do nowych trendów i technologii, stając się tematem wspólnego zainteresowania szerokiego grona osób. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Austin Currie na dzisiejsze społeczeństwo i sposób, w jaki zyskał on na znaczeniu na przestrzeni lat.
![]() | |
Pełne imię i nazwisko |
Joseph Austin Currie |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 października 1939 |
Data śmierci |
9 listopada 2021 |
Zawód, zajęcie |
polityk |
Joseph Austin Currie, irl. Aibhistín Ó Comhraí (ur. 11 października 1939 w Coalislandzie[1], zm. 9 listopada 2021[2]) – irlandzki polityk, działacz Socjaldemokratycznej Partii Pracy i Fine Gael, parlamentarzysta Irlandii Północnej oraz Irlandii, kandydat w wyborach prezydenckich.
Z zawodu nauczyciel[3], studiował historię i nauki polityczne na Queen’s University Belfast[4]. Był działaczem Nationalist Party, z jej ramienia w 1964 uzyskał mandat posła do parlamentu Irlandii Północnej. Sprawował go do 1972, kiedy to parlament został zlikwidowany w okresie zwanym jako „The Troubles”. Zyskał rozpoznawalność, gdy w 1968 był jednym z liderów protestu okupacyjnego w Caledonie. Protestował wówczas przeciwko przydziałowi mieszkania komunalnego niezamężnej protestanckiej kobiecie przed grupą katolickich rodzin[1]. Również w 1968 zorganizował marsz na rzecz praw człowieka z Coalislandu do Dungannonu[4]. W 1970 należał do współzałożycieli Socjaldemokratycznej Partii Pracy[4]. W 1973 wszedł w skład Northern Ireland Assembly, w 1974 dołączył do jego egzekutywy Northern Ireland Executive, gdzie odpowiadał za mieszkalnictwo, władze lokalne i planowanie (oba gremia zakończyły w tymże roku działalność). W 1975 wszedł w skład Northern Ireland Constitutional Convention, a w 1982 w skład kolejnego Northern Ireland Assembly, które zniesiono w 1986[1]. Dwukrotnie bez powodzenia kandydował do Izby Gmin[5]. W okresie konfliktu w Irlandii Północnej był zwolennikiem procesu pokojowego i unikania przemocy, przez co był krytykowany zarówno przez radykalnych republikanów, jak i unionistów. Wielokrotnie atakowano jego dom, w 1972 doszło do ciężkiego pobicia jego żony[1][6].
W 1988 uczestniczył w rozmowach pokojowych, jednak w 1989 przeniósł się do Irlandii[1]. Z ramienia Fine Gael w tymże roku uzyskał mandat posła do Dáil Éireann[5][3]. W 1990 był kandydatem FG w wyborach prezydenckich. W głosowaniu zajął trzecie (ostatnie) miejsce, otrzymując 17,0% głosów preferencyjnych[7]. W 1992 i 1997 uzyskiwał poselską reelekcję, zasiadając w niższej izbie parlamentu do czasu swojej wyborczej porażki w 2002[3][5]. Od 1994 do 1997 zajmował niższe stanowisko rządowe ministra stanu[3]. Wycofał się później z bieżącej polityki, pozostając członkiem SDLP i FG. Zajął się też udzielaniem okazjonalnych wykładów na tematy związanie z „The Troubles”[8].
Był ojcem polityk Emer Currie[9].