Avalon (film 2001)

W tym artykule poruszony zostanie temat Avalon (film 2001), który od lat jest przedmiotem zainteresowania i debaty. W dzisiejszym społeczeństwie Avalon (film 2001) odgrywa zasadniczą rolę w różnych aspektach życia codziennego, wpływając na wszystko, od sposobu, w jaki odnosimy się do innych, po nasze decyzje na poziomie osobistym i zawodowym. Temat ten wzbudził ciekawość naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa, ze względu na jego dzisiejsze znaczenie. W tym kontekście zbadane zostaną różne punkty widzenia i podejścia do Avalon (film 2001), w celu zapewnienia kompletnej i wzbogacającej perspektywy, która pozwoli czytelnikowi lepiej zrozumieć znaczenie tego tematu w dzisiejszym społeczeństwie.

Avalon
アヴァロン (Avaron)
Gatunek

science-fiction

Rok produkcji

1999-2000

Data premiery

Japonia: 20 stycznia 2001
Polska: 12 kwietnia 2002[1]

Kraj produkcji

Japonia
Polska

Język

polski

Czas trwania

106 min

Reżyseria

Mamoru Oshii

Scenariusz

Kazunori Itō

Główne role

Małgorzata Foremniak
Władysław Kowalski

Muzyka

Kenji Kawai

Zdjęcia

Grzegorz Kędzierski

Scenografia

Barbara Nowak

Kostiumy

Magdalena Tesławska-Biernawska

Dystrybucja

Monolith Films (Polska)[1]

Budżet

8 000 000 dol. (szacowany)

Strona internetowa

Avalon (jap. アヴァロン Avaron)japoński film science-fiction z 2001 roku, wyreżyserowany przez Mamoru Oshiiego, zrealizowany w Polsce. Film zrealizowany został w konwencji cyberpunkowej dystopii.

Film kręcono latem 1999 roku. Zdjęcia powstawały m.in. we Wrocławiu, Warszawie (ulica Marszałkowska, Uniwersytet Warszawski, Filharmonia Narodowa), twierdzy Modlin i Nowej Hucie[2]. Polska premiera odbyła się 12 kwietnia 2002 roku, natomiast 9 kwietnia miał miejsce przedpremierowy pokaz w warszawskim kinie Luna[1][3]. Na polskiej premierze obecny był także reżyser filmu[4].

Opis filmu

Akcja filmu rozgrywa się w niedalekiej przyszłości. Młodzi ludzie, chcąc odreagować życiowe niepowodzenia, coraz więcej czasu spędzają w wirtualnej rzeczywistości wojennej gry Avalon. Gra staje się ich nałogiem. Zdarza się, że dochodzi przez nią do śmierci klinicznej graczy. Główna bohaterka, Ash, dowiaduje się o tajemnym poziomie zwanym Special-A i postanawia się nań dostać.

Świat rzeczywisty jest w filmie przedstawiony w kolorach sepii, dla kontrastu świat wirtualny jest barwny i emocjonujący. Ponieważ dla Japończyków język polski jest całkowicie niezrozumiały i egzotyczny, użycie go w filmie wzmaga uczucie alienacji bohaterów i świata, w którym przyszło im żyć.

Obsada

Japoński dubbing

  • Naomi Zaizen – Ash
  • Takeshi Kusaka – Mistrz gry
  • Hiroyuki Kinoshita – Murphy
  • Akio Ōtsuka – Bishop
  • Kōichi Yamadera – Stunner
  • Atsuko Tanaka – Gill
  • Tōru Ōkawa – Murphy II
  • Bunjaku Han – Recepcjonistka

Odbiór

Avalon pokazano na Festiwalu Filmowym w Cannes oraz kilku innych europejskich festiwalach, gdzie zdobył nagrodę za m.in najlepsze zdjęcia i najlepszy film[4][5]. Film został pozytywnie odebrany przez zagranicznych krytyków jak i widzów. W serwisie Rotten Tomatoes uzyskał 83% pozytywnych ocen od krytyków i 73% od widzów[6]. Po premierze, James Cameron nazwał Avalon najlepszym filmem science fiction, jaki widział[1]. Amerykański krytyk J. Hoberman w książce Film After Film (Or, What Became of 21st Century Cinema?) (wyd. Versus New York, 2012) uznał film Avalon za jeden z 21 najważniejszych filmów pierwszej dekady XXI wieku[7]. W Polsce, Avalon uzyskał przychylne opinie wśród ówczesnej prasy, jednak mieszane pośród widzów. Krytykowano głównie słabą grę aktorską oraz złe tłumaczenie terminów i skrócenie skryptu o część istotnych kwestii. Również próba stworzenia przez Mamoru Oshii atmosfery obcości, używając do tego polskiej scenografii, została niezauważona przez rodzimego widza[8][9].

Przypisy

  1. a b c d Avalon .
  2. Avalon (film 2001) w bazie filmpolski.pl
  3. Rozdajemy 300 biletów na pokaz "Avalon" .
  4. a b "Avalon" - science-fiction Made in Poland .
  5. London Sci-Fi Film Festival .
  6. Avalon .
  7. J. Hoberman’s 21 Films of the 21st Century. versobooks.com. . (ang.).
  8. Avalon .
  9. Życie jest grą/Martwe Oko. „Nowa Fantastyka”. 3/2002. s. 57-59. 

Linki zewnętrzne