Awangarda proletariatu

Obecnie Awangarda proletariatu to temat, który budzi duże zainteresowanie i dyskusję w różnych obszarach. Jej wpływ rozciąga się na politykę, gospodarkę, społeczeństwo i kulturę w ogóle. Z biegiem czasu Awangarda proletariatu stał się dla wielu centralnym punktem dyskusji i refleksji. Jego znaczenie tylko wzrasta, a jego wpływ jest bardziej odczuwalny w naszym codziennym życiu. Dlatego niezwykle ważne jest, aby w pełni zrozumieć, co oznacza Awangarda proletariatu i jakie ma konsekwencje dla naszego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy ten bardzo ważny temat i omówimy jego liczne aspekty i wymiary.

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego była jedną z partii awangardowych

Awangarda proletariatu – termin politologiczny wywodzący się z marksizmu, a rozpowszechniony przez leninizm, oznaczający partię komunistyczną, zwłaszcza w czasie rewolucji i w krótkim czasie po jej zwycięstwie[1][2][3][4].

Charakterystyka pojęcia[5]

" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Według leninizmu proletariat przemysłowy nie był w stanie uświadomić sobie swojej sytuacji bez odpowiedniego przywództwa. To zadanie miała spełnić partia zawodowych rewolucjonistów, którzy dodatkowo – jako awangarda mas robotniczych – miała ich poprowadzić do rewolucji. Sytuacja po zwycięskiej rewolucji wymagała dalszej ich obecności w procesie budowy społeczeństwa socjalistycznego, by przekształcić się w dyktaturę proletariatu[6][7]. Tym samym ten etap porewolucyjnych zmian przybierał w pełni zinstytucjonalizowaną formę.

Krytyka

W ramach krytyki pojęcia wskazuje się na fakt, że awangarda proletariatu oznaczała elitaryzację społeczną: brak powszechnego udziału w życiu politycznym, konsultacji ze społeczeństwem i demokracji w zakładach pracy; cechy te uważane są za kluczowe dla społeczeństwa socjalistycznego[8]. Ponadto dostrzega się jej wpływ na powstanie i rozwój stalinizmu[9]. To w praktyce politycznej oznaczało wprowadzenie rządów autorytarnych[10], w państwach takich jak ZSRR czy Chiny.

Przypisy

  1. ↑ D. Robertson, Słownik polityki, Sic!, Warszawa 2009, s. 29.
  2. ↑ K.M. Cwynar, Dyktatura proletariatu jako negacja socjalizmu, „ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich”, 2013, 13, passim.
  3. ↑ P. Rojek, Kulturowe sprzeczności komunizmu, „Kultura i Polityka”, 2008, 2-3, s. 179.
  4. ↑ Używa się również określenia awangardyzm, zob. A. Heywood, Politologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011, s. 321.
  5. ↑ D. Robertson, Słownik polityki, Sic!, Warszawa 2009, s. 30.
  6. ↑ D. Magier, Podstawowe organizacje partyjne w systemie biurokratycznym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, „Dzieje Biurokracji”, t. 4, red. A. Górak, K. Latawiec, D. Magier, Lublin-Siedlce 2011, s. 783, 785, 797.
  7. ↑ M. Broda, Mentalność, tradycja i bolszewicko-komunistyczne doświadczenie Rosji, Łódź 2007, passim.
  8. ↑ Service 2000, s. 354–355.
  9. ↑ A. Heywood, Politologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011, s. 321.
  10. ↑ Z. Machelski, Niektóre problemy związane z opozycją polityczną, „Polityka i Społeczeństwo”, 14, 2016, 1, s. 19.

Bibliografia

  • A. Heywood, Politologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011
  • D. Robertson, Słownik polityki, Sic!, Warszawa 2009