Bahadur Szah II

Wygląd przypnij ukryj Bahadur Szah II


Cesarz Państwa Wielkich Mogołów
Okres	od 1837 do 1858
Poprzednik	Akbar Szah II
Dane biograficzne
Dynastia	Wielcy Mogołowie
Data urodzenia	24 października 1775
Data i miejsce śmierci	7 grudnia 1862 Rangun

Ojciec	Akbar Szah II

Bahadur Szah II (ur. 24 października 1775, zm. 7 grudnia 1862 w Rangunie) – ostatni cesarz Mogołów, panował w Indiach w latach 1837–1858, był synem Akbar Szaha II.

Bahadur Szah II był ostatnim cesarzem Indii z dynastii Wielkich Mogołów. Po śmierci swojego ojca został osadzony na tronie w Delhi przez Brytyjczyków. Nie sprawował realnej władzy. Pisał poezję, wspierał finansowo poetów i pisarzy. Bahadur Szah II stał się mimowolnym symbolem dążeń Hindusów do niepodległości. Wzniecili oni w 1857 r. powstanie przeciwko Brytyjczykom. W następnym roku Bahadur Szah II został obalony, aresztowany i zesłany do stolicy Birmy – Rangunu. Jego synów zamordowali Brytyjczycy.

Bibliografia

Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza, Kamil Stepan: Słownik władców świata. Kraków: Zielona Sowa, 2005, s. 709. ISBN 978-83-7435-077-8.

Władca Wielkich Mogołów

Zahir ad-Din Babur (1526–1530)
Nasir ad-Din Humajun (1530–1540, 1555–1556)
Dżalal ad-Din Akbar (Akbar Wielki) (1556–1605)
Nur ad-Din Dżahangir (1605–1627)
Ghijas ad-Din Szahdżahan (1627–1658)
Aurangzeb Alamgir I (1658–1707)
Bahadur Szah I (Szah Alam I) (1707–1712)
Dżahandar Szah (1712–1713)
Furrukhsiyar (1713–1719)
Rafi Ul-Darjat Szahdżahan II (1719)
Rafi Ud-Daulat (1719)
Nikusiyar (1719)
Muhammad Ibrahim (1720)
Muhammad Szah (1719–1748)
Ahmad Szah Bahadur (1748–1754)
Alamgir II (1754–1759)
Szahdżahan III (1759-1760)
Szah Alam II (1760–1806)
Akbar Szah II (1806–1837)
Bahadur Szah II (Bahadur Szah Zafar) (1837–1857)

Kontrola autorytatywna (osoba):

Encyklopedia internetowa: