W artykule Barbara Malinowska (fizjolog) szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z tym tematem. Od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zajmiemy się głównymi kwestiami, które z biegiem czasu stały się przedmiotem debat i refleksji. Dzięki dogłębnej analizie i podejściu multidyscyplinarnemu zagłębimy się w jego historyczne, kulturowe, polityczne i społeczne implikacje, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie we współczesnym kontekście. Ponadto przyjrzymy się najnowszym badaniom i osiągnięciom w tej dziedzinie, a także przyszłym perspektywom, które mogłyby wyznaczyć jej rozwój. Nie przegap całego artykułu na temat Barbara Malinowska (fizjolog)!
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia |
1957 |
Profesor nauk medycznych | |
Specjalność: fizjologia | |
Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
Doktorat |
1988 |
Habilitacja |
1995 – farmakologia |
Profesura |
2000 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku |
Zakład |
Zakład Fizjologii i Patofizjologii Doświadczalnej |
Stanowisko |
profesor zwyczajny, kierownik |
Okres zatrudn. |
1998– |
Barbara Malinowska (ur. 1957) – polska naukowiec, fizjolog i farmakolog specjalizująca się w patofizjologii układu krążenia, profesor nauk medycznych.
Ukończyła biologię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1981 rozpoczęła pracę w Zakładzie Farmakodynamiki Akademii Medycznej w Białymstoku. W 1988 pod kierunkiem prof. Włodzimierza Buczko obroniła pracę doktorską pt. „Obwodowe mechanizmy serotoninowe w działaniu kaptoprylu na układ krążenia szczura”. Po uzyskaniu doktoratu w ramach stypendium Fundacji von Humboldta odbyła półtoraroczny staż naukowy w Instytucie Farmakologii i Toksykologii Uniwersytetu w Bonn (1991–1992). W 1995 na podstawie osiągnięć naukowych i złożonej rozprawy „Charakterystyka presynaptycznych heteroreceptorów histaminowego-H3, prostaglandyny E2-EP3 i kwasu gamma-aminomasłowego-GABA B zakończeń włókien współczulnych układu krążenia szczura” otrzymała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych. W 1998 została kierownikiem Zakładu Fizjologii Doświadczalnej. W 2000 uzyskała tytuł naukowy profesora. W 2006 razem z prof. Eberhardem Schlickerem została laureatem pierwszego konkursu o nagrodę Copernicus za współpracę polsko-niemiecką[1].
Zastępca przewodniczącego Komitetu Nauk Fizjologicznych i Farmakologicznych Polskiej Akademii Nauk[2]. Członek Niemieckiego Towarzystwa Farmakologii Eksperymentalnej i Klinicznej i Toksykologii (DGPT). Członek komitetu redakcyjnego czasopisma Advances in Medical Sciences[3]. Kierownik Zakładu Fizjologii i Patofizjologii Doświadczalnej UMB[4].