W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Baureihe 877, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych sferach społeczeństwa. Baureihe 877 wzbudził zainteresowanie ekspertów, naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, generując szeroki zakres opinii i perspektyw na temat jego znaczenia, implikacji i aktualności dzisiaj. Poprzez wszechstronną analizę zbadamy podstawowe aspekty Baureihe 877, jego wpływ w różnych kontekstach i możliwe implikacje, jakie ma na przyszłość. Podobnie zajmiemy się różnymi podejściami i teoriami, które zostały opracowane wokół Baureihe 877, w celu zaoferowania kompleksowej i wielowymiarowej wizji tego tematu.
![]() | |
Kraj produkcji | |
---|---|
Producent |
Maschinenbau AG Görlitz |
Lata budowy |
1932 |
Układ osi |
2'Bo'2' |
Wymiary | |
Masa służbowa |
93,8 t |
Długość |
41 906 mm |
Średnica kół |
1000 mm |
Parametry eksploatacyjne | |
Moc ciągła |
603 kW |
Rodzaj przekładni |
elektryczna |
Prędkość konstrukcyjna |
160 km/h |
Parametry użytkowe | |
Liczba miejsc siedzących |
98 |
Baureihe 877 (zwany Fliegender Hamburger, „Latający Hamburczyk”) – niemiecki spalinowy zespół trakcyjny wyprodukowany w pojedynczym egzemplarzu w 1932 roku dla kolei niemieckich (Deutsche Reichsbahn). Wyprodukowany został do prowadzenia ekspresowych pociągów pasażerskich uruchomionych przez koleje niemieckie dnia 15 maja 1933 roku[2]. Zespół wagonowy pomalowano na kolor kości słoniowej i fioletowy[3]. Wagony dodatkowo zostały wyposażone w komfortowe siedzenia pierwszej klasy[4]. Po II wojnie światowej skład wagonowy był eksploatowany przez koleje zachodnioniemieckie w czerwonym malowaniu do prowadzenia ekspresowych pociągów pasażerskich[5]. Skład wagonowy zachowano jako eksponat zabytkowy[6].