Dzisiaj porozmawiamy o Bernd Riexinger. Temat ten ma ogromne znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, ponieważ wywołał wielką debatę i kontrowersje w różnych sektorach. Ważne jest, aby zrozumieć różne aspekty otaczające Bernd Riexinger, od jego powstania do dzisiejszego wpływu. W tym artykule omówimy różne perspektywy i opinie na temat Bernd Riexinger, mając na celu przedstawienie kompleksowego i zrównoważonego spojrzenia na ten temat. Mamy nadzieję, że ta analiza pomoże rzucić światło na Bernd Riexinger i zapewnić lepsze zrozumienie jego znaczenia w bieżącym kontekście.
![]() Bernd Riexinger (2018) | |
Data i miejsce urodzenia |
30 października 1955 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, działacz związkowy |
Partia |
Bernd Riexinger (ur. 30 października 1955 w Leonbergu) – niemiecki polityk i działacz związkowy, współprzewodniczący Lewicy (2012–2021), deputowany do Bundestagu.
Z wykształcenia bankowiec, kształcił się w towarzystwie budowlanym Leonberger Bausparkasse. Pracował w tej instytucji, będąc w latach 80. członkiem rady pracowniczej. Od 1991 etatowy działacz związkowy w ramach Gewerkschaft Handel, Banken und Versicherungen. W latach 2001–2012 był sekretarzem generalnym regionalnych struktur Vereinte Dienstleistungsgewerkschaft[1]. Uczestniczył w tworzeniu niemieckiej sekcji Światowego Forum Społecznego.
W 2003 był jednym z inicjatorów protestów skierowanych przeciwko planom reform społecznych i rynku pracy (tzw. Agenda 2010)[1]. W 2004 dołączył do nowo powołanej organizacji Alternatywa Wyborcza Praca i Sprawiedliwość Społeczna, był rzecznikiem tego ugrupowania w Badenii-Wirtembergii. W 2007 wraz z WASG przystąpił do Lewicy, stając na czele struktur tej partii w swoim kraju związkowym[1]. 2 czerwca 2012 został wybrany na jednego z dwóch współprzewodniczących Lewicy (obok Katji Kipping)[2].
W 2016 był głównym kandydatem swojej partii w wyborach krajowych w Badenii-Wirtembergii[3], w których ugrupowanie nie przekroczyło wyborczego progu. W wyborach w 2017 uzyskał natomiast mandat posła do Bundestagu[4]. W lutym 2021 zakończył sprawowanie funkcji współprzewodniczącego Lewicy[5]. W tym samym roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję[6].