Bert Bushnell

W tym artykule chcemy zająć się Bert Bushnell z kompleksowego podejścia, analizując jego różne aspekty i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Bert Bushnell to temat, który w ostatnich latach cieszy się dużym zainteresowaniem, ze względu na jego znaczenie w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Poprzez szczegółową analizę staramy się przedstawić szeroką i głęboką wizję Bert Bushnell, uwzględniającą jego historię, obecne implikacje i możliwe perspektywy na przyszłość. Artykuł ten ma być narzędziem informacyjnym i refleksyjnym dla tych, którzy chcą lepiej zrozumieć Bert Bushnell i jego implikacje dla współczesnego społeczeństwa.

Bert Bushnell
Data i miejsce urodzenia

3 września 1921
Wargrave

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 2010
Reading

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 1948 wioślarstwo
(dwójka podwójna)

Bertram Herbert Thomas „Bert” Bushnell (ur. 3 września 1921 w Wargrave, zm. 10 stycznia 2010 w Reading) – brytyjski wioślarz, mistrz olimpijski.

Kształcił się w Henley Grammar School. Jego rodzina posiadała własną stocznię w Wargrave, jednak on pracował w John I. Thornycroft & Company - firmie zajmującej się projektowaniem, budową i remontami jednostek pływających. W trakcie II wojny światowej służył na kutrze torpedowym, brał między innymi udział w Operacji Dynamo. Dosłużył się stopnia starszego bosmana.[1]

Po wojnie wygrał wyścig Wingfield Sculls w 1947 roku. W zimie tego roku ścigał się w Ameryce Południowej, gdzie był niepokonany. Wtedy też spotkał się z prezydentem Argentyny, Juanem Perónem i jego żoną, Evą[2].

Następnie wystartował na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948, gdzie wspólnie z Richardem Burnellem wywalczył złoty medal w dwójkach podwójnych. W finale o 4 sekundy wyprzedzili Duńczyków, a o 21,1 sekundy pokonali osadę Urugwaju[3]. Był to jego jedyny występ olimpijski.

Po turnieju olimpijskim zrezygnował z kariery sportowej i powrócił do pracy w rodzinnym biznesie, został też przewodniczącym British Hire Cruiser Federation. Był żonaty, para doczekała się trzech córek[4]. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Portugalii, ale po śmierci żony powrócił do Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł. W chwili śmierci był jedynym żyjącym brytyjskim mistrzem olimpijskim z 1948 roku[5].

Przypisy

Bibliografia