Binge-watching

W dzisiejszym świecie Binge-watching stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu sektorów. Niezależnie od tego, czy jest to poziom osobisty, zawodowy czy akademicki, Binge-watching przykuł uwagę i wywołał debatę w wielu sferach. Z biegiem czasu Binge-watching ewoluował i dostosował się do zmieniających się potrzeb społeczeństwa, demonstrując swoje znaczenie i znaczenie w różnych kontekstach. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ i wpływ Binge-watching, analizując jego różne aspekty i oferując kompleksowe spojrzenie na ten szeroko dyskutowany temat.

Zjawisko binge-watchingu pojawiło się wraz serwisami streamingującymi programy telewizyjne za pomocą Internetu.

Binge-watching (binge-viewing, marathon-viewing, pol. oglądanie ciągiem) − zjawisko kompulsywnego oglądania seriali[1], charakteryzujące się oglądaniem kilku odcinków pod rząd[2][3] np. z wykorzystaniem nośników pamięci lub online[3].

Nie istnieje definicja określająca binge-watching przez minimalną liczbę obejrzanych odcinków, jednak w badaniu przeprowadzonym przez serwis Netflix 73% ankietowanych wskazało binge-watching jako oglądanie od dwóch do sześciu odcinków z rzędu[4].

Oglądanie seriali powoduje identyfikację z bohaterami tych produkcji, ich doświadczeniami lub emocjami, co powoduje współodczuwanie emocji, sprzyjających oglądaniu kolejnych odcinków. Mechanizm ten jest analogiczny do mechanizmu zmuszającego do nieprzerwanego czytania książki. Chociaż binge-watching nie jest równoznaczny z uzależnieniem[2], istnieje powiązanie tego zjawiska z problemami z samokontrolą czy zmęczeniem[5]. Binge-watching może wpędzać w stany depresyjne[6]. Istnieje powiązanie między binge-watchingiem a depresją, samotnością i niezdolnością do kontrolowania własnego życia. Przyjmuje się, że osoby będące w nastrojach depresyjnych mają skłonność do oglądania większej liczby programów[7].

Początki zjawiska miały miejsce wraz z rozwojem ofert wideo na życzenie (VOD), w których jednak oglądanie poszczególnych odcinków serialu było możliwe dopiero po ich premierze telewizyjnej. Pierwszym serialem, którego kolejne serie udostępniano od razu w całości był House of Cards wyprodukowany przez Netfliksa[2]. W badaniu zleconym przez ten serwis, do regularnego praktykowania binge-watching przyznało się 61% ankietowanych[4].

W języku polskim używa się terminów: bingowanie, bindżowanie, bingować, bindżować[8].

Przypisy

  1. ↑ Binge-watching po polsku, czyli maraton z 2 sezonem „House of Cards”. Polityka . seryjni.blog.polityka.pl, 2014-05-29. .
  2. ↑ a b c Michał Wąsowski: Dexter, Suits, House of Cards. Oglądasz seriale non-stop? Sprawdź, czy nie jesteś „binge watcherem”. NaTemat.pl. .
  3. ↑ a b binge-watch. oxforddictionaries.com. . (ang.).
  4. ↑ a b Unsurprising: Netflix Survey Indicates People Like To Binge-Watch TV. cinemablend.com. . (ang.).
  5. ↑ Urszula Schwarzenberg-Czerny: Oglądasz seriale non-stop? Binge watcherom grozi depresja i problemy z samokontrolą. NaTemat.pl. .
  6. ↑ Seriale – nałóg pozornie nieszkodliwy. polityka.pl, 2015-02-15. .
  7. ↑ Does Binge-Watching Make Us Depressed? Good Question. 2015-02-04. . (ang.).
  8. ↑ Serialowy słownik