Biskupstwo Ozylii
W dzisiejszym artykule przyjrzymy się bliżej Biskupstwo Ozylii. Od początków do dzisiejszego znaczenia, zagłębimy się w szczegółową analizę tego tematu/osoby/daty. Poprzez różne perspektywy i opinie ekspertów będziemy starali się rzucić światło na wszystkie aspekty związane z Biskupstwo Ozylii. Dodatkowo zbadamy jego wpływ na społeczeństwo, jego wpływ w różnych obszarach i jego rolę w historii. Dzięki krytycznemu i wyczerpującemu podejściu staramy się zaoferować naszym czytelnikom kompletną i wzbogacającą wizję Biskupstwo Ozylii, pozwalając im poszerzyć swoją wiedzę i zrozumienie tego tematu/osoby/daty, która jest tak istotna w dzisiejszym świecie.
| 1228–1560 | |||
| |||
| Stolica | |||
|---|---|---|---|
| Data powstania | |||
| Data likwidacji | |||
| Religia dominująca |
katolicyzm | ||
 Biskupstwo Ozylii | |||
Położenie na mapie świata  | |||
| 58,246919°N 22,479444°E/58,246919 22,479444 | |||
Biskupstwo Ozylii (est: Saare-Lääne piiskopkond; niem.: Bistum Ösel-Wiek) – półautonomiczne księstwo obejmujące tereny dzisiejszych estońskich prowincji Sarema, Lääne, Parnawa (część zachodnia) i Hiuma.
Zostało założone w 1228 przez Wilhelma z Modeny, legata papieża Grzegorza IX, na skutek kompromisu pomiędzy Rzymem a zakonem kawalerów mieczowych. Stolicą biskupstwa było Hapsal, w którym znajdowała się Katedra św. Mikołaja i zamek biskupi. Drugim co do znaczenia miastem był Arensburg na Ozylii. Było jednym z pięciu państw-członków Konfederacji Inflanckiej.
Biskupstwo istniało do 1560 roku, kiedy to biskup Johannes V von Münchhausen sprzedał je Danii. Duński książę, Magnus Inflancki został wybrany na biskupa 13 maja 1560 roku. Następnie scedował Wiek (część lądowa domeny biskupiej) na rzecz unii polsko-litewskiej, w zamian otrzymując pozostałą część Ozylii, należącą do inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego.