Bo Hopkins

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Bo Hopkins, badając jego wiele aspektów i odkrywając wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania. Od jego powstania po dzisiejsze znaczenie, poprzez jego wpływ na różne obszary społeczeństwa, zanurzymy się w całkowitym zanurzeniu, aby w pełni zrozumieć Bo Hopkins. Poprzez wyczerpującą i rygorystyczną analizę staramy się rzucić światło na ten temat i zaoferować globalną wizję, która pozwala naszym czytelnikom zdobyć głęboką i wzbogacającą wiedzę. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i uczenia się, gdzie Bo Hopkins będzie w centrum uwagi i kluczem do zrozumienia wszechświata tak rozległego, jak ekscytującego.

Bo Hopkins
Ilustracja
Bo Hopkins (2009)
Imię i nazwisko

William Mauldin Hopkins

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1938
Greenville, Karolina Południowa

Data i miejsce śmierci

28 maja 2022
Van Nuys, Kalifornia

Zawód

aktor, producent

Współmałżonek

Norma Lee Woodle
(1959–1962; rozwód)
Sian Eleanor Green
(1989–2022)

Lata aktywności

1966–2006; 2013–2022

Multimedia w Wikimedia Commons

Bo Hopkins, właśc. William Mauldin Hopkins[1] (ur. 2 lutego 1938 w Greenville, zm. 28 maja 2022 w Van Nuys[2]) – amerykański aktor i producent telewizyjny i filmowy.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Greenville[3] w stanie Karolina Południowa. Gdy miał dziewięć miesięcy, został adoptowany[4]. Dorastał jako „Billy”. Jego przybrany ojciec pracował w młynie w Taylors w stanie Karolina Południowa. Kiedy jego zastępczy ojciec zmarł na atak serca w wieku 39 lat, miesiąc później rodzina przeniosła się do nowej siedziby w Ware Shoals, gdzie jego dziadek i wujkowie pracowali przy innym młynie. Jego matka wyszła ponownie za mąż za mężczyznę o nazwisku Davis. Hopkins nie dogadywał się ze swoim nowym ojczymem i po kilkakrotnej ucieczce z domu został wysłany do dziadków. W wieku 12 lat po raz pierwszy spotkał swoją matkę[5], która żyła w Lockhart, a także poznał swoje przyrodnie siostry i przyrodniego brata.

W wieku 16 lat odbył służbę wojskową w Armii Stanów Zjednoczonych. Przez dziewięć miesięcy służył w Korei. Studiował aktorstwo pod kierunkiem instruktorki dramatu Uty Hagen w Nowym Jorku, naukę kontynuował w szkole Desilu Playhouse w Hollywood[6].

Kariera

Doświadczenie aktorskie zdobywał w letnich giełdowych produkcjach scenicznych. Na początku aktorskiej kariery zmienił imię na Bo, które zaczerpnął od swojej debiutanckiej roli teatralnej Bo Deckera, zuchwałego młodego kowboja o chamskich manierach w sztuce Williama Inge’a Przystanek autobusowy, w której grał na off-Broadwayu[7].

Po raz pierwszy trafił na mały ekran w sitcomie ABC Pruittowie z Long Island (The Pruitts of Southampton, 1966). Potem często gościnnie występował w kultowych serialach westernach: ABC Strzelby Willa Sonnetta (The Guns of Will Sonnett, 1967), NBC – Człowiek z Shiloh (The Virginian, 1967), Bonanza (1969) i Nichols (1972) oraz CBS – Gunsmoke (Prawo strzelby, 1967) i Dziki Dziki Zachód (The Wild Wild West, 1967).

Po debiutanckim filmie kinowym The Thousand Plane Raid (1969), zwrócił na siebie uwagę jako Clarence „Szalony” Lee w westernie Sama Peckinpaha Dzika banda (The Wild Bunch, 1969)[8] u boku Ernesta Borgnine. U Peckinpaha zagrał potem w filmie Ucieczka gangstera (The Getaway, 1972)[9] ze Steve’em McQueenem i Ali MacGraw. Stał się specjalistą od drugoplanowych ról charakterystycznych w filmach akcji i westernach[10]. Często grywał prostaków lub szeryfów. W Balladzie o małym Jo (The Ballad of Little Jo, 1993)[11] zagrał rewolwerowca, którego najlepszym przyjacielem przez 30 lat okazała się być kobieta. W dramacie kryminalnym neo-noir Pokerzyści (Shade, 2003)[12] wystąpił jako skorumpowany policjant.

Pojawił się w też serialach: CBS Hawaii Five-O (1973), ABC Aniołki Charliego (Charlie’s Angels, 1976, 1979)[13][14], ABC Fantastyczna wyspa (Fantasy Island, 1982), NBC Drużyna A (The A Team, 1984), ABC Hotel (1984) oraz CBS Strach na wróble i pani King (Scarecrow and Mrs. King, 1985). W 1981 został obsadzony w roli współczesnego kowboja Matthew Blaisdela w operze mydlanej ABC Dynastia (Dynasty)[15]. W drugim sezonie serii Matthew Blaisdel został uznany za zmarłego, zanim w 1987 powrócił żywy z blizną na twarzy w finale siódmego sezonu i został zabity na początku ósmego sezonu.

W 1995 otrzymał nagrodę Złotego Buta (Golden Boot Award)[16].

Ostatnią jego rolą kinową przed śmiercią, była autentyczna postać Papawa Vance’a, dziadka J.D.’a, w dramacie Rona Howarda Elegia dla bidoków (Hillbilly Elegy, 2020) z Glenn Close, na podstawie książki pod tym samym tytułem, która była numerem jeden na liście bestsellerów „The New York Times”.

Życie prywatne

30 października 1959 ożenił się z Normą Lee Woodle, z którą miał córkę Jane. 15 sierpnia 1962 doszło do rozwodu. W latach 1973–1975 był związany z Sondrą Locke[17]. W 1989 poślubił Sian Eleanor Green, z którą ma syna Matthew[18].

Śmierć

Zmarł 28 maja 2022 w szpitalu w Van Nuys na zawał serca[19] w wieku 84 lat.

Filmografia

Filmy fabularne

  • 1969: The Thousand Plane Raid jako kpt. Douglas
  • 1969: Dzika banda (The Wild Bunch) jako Clarence 'Szalony' Lee
  • 1969: Most na Renie (The Bridge at Remagen) jako kapral Grebs
  • 1970: Bitwa o whisky (The Moonshine War) jako Bud Blackwell
  • 1970: Macho Callahan jako Yancy
  • 1972: Bydło Culpeppera (The Culpepper Cattle Co.) jako Dixie Brick
  • 1972: Ucieczka gangstera (The Getaway) jako Frank Jackson
  • 1973: Człowiek który kochał 'Tańczącą Kotkę' (The Man Who Loved Cat Dancing) jako Billy Bowen
  • 1973: Amerykańskie graffiti (American Graffiti) jako Joe Young
  • 1974: Biała błyskawica (White Lightning) jako Roy Boone
  • 1974: The Nickel Ride jako Turner
  • 1975: Dzień szarańczy (The Day of the Locust) jako Earle Shoop
  • 1975: Oddział (Posse) jako Wesley
  • 1975: Elita zabójców (The Killer Elite) jako Jerome Miller
  • 1976: Miasteczko w Teksasie (A Small Town in Texas) szeryf Ulysses „Duke” Calley / szeryf Terence „Tygrys” Jameson
  • 1977: Macki (Tentacoli) jako Will Gleason
  • 1978: The Fifth Floor jako Carl
  • 1978: Midnight Express jako „Tex”
  • 1979: Więcej amerykańskiego graffiti (More American Graffiti) jako Mały Joe
  • 1983: Słodka szesnastka (Sweet Sixteen) jako szeryf Dan Burke
  • 1984: Mutant jako szeryf Will Stewart
  • 1985: Co się dzieje wokoło (What Comes Around) jako Tom Hawkins
  • 1986: Sam Houston: Legenda Teksasu (Gone to Texas) jako pułkownik Sidney Sherman
  • 1986: Święta w górach (A Smoky Mountain Christmas) jako
  • 1990: Wielki, zły John (Big Bad John) jako Lester
  • 1992: Inside Monkey Zetterland jako Mike Zetterland
  • 1993: Ballada o małym Jo (The Ballad of Little Jo) jako Frank Badger
  • 1994: Zabójcze radio (Radioland Murders) jako ojciec Billy’ego
  • 1994: Wyatt Earp: Powrót do Tombstone (Wyatt Earp: Return to Tombstone) jako Rattlesnake Reynolds
  • 1997: Droga przez piekło (U Turn) jako Ed
  • 1998: Odwieczny wróg (Phantoms) jako agent Hawthorne
  • 1998: Bracia Newton (The Newton Boys) jako K.P. Aldrich
  • 1999: Od zmierzchu do świtu 2 (From Dusk Till Dawn 2: Texas Blood Money) jako szeryf Otis Lawson
  • 2000: Na południe od nieba, na zachód od piekła (South of Heaven, West of Hell) jako ‘Doc’ Angus Dunfries
  • 2001: Zło pod podłogą (A Crack in the Floor) jako szeryf Talmidge
  • 2003: Pokerzyści (Shade) jako Scarne
  • 2020: Elegia dla bidoków (Hillbilly Elegy) jako Papaw

Seriale TV

  • 1966: Pruittowie z Long Island (The Pruitts of Southampton) jako Chub
  • 1967: Człowiek z Shiloh (The Virginian) jako Will
  • 1967: Gunsmoke (Prawo strzelby) jako Harper Haggen
  • 1967: Dziki Dziki Zachód (The Wild Wild West) jako Zack Garrison
  • 1968: Strzelby Willa Sonnetta (The Guns of Will Sonnett) jako Wes Redford
  • 1969: Bonanza jako Stretch Logan
  • 1972: Ironside jako Gregg Hewitt
  • 1972: Nichols jako Kansas
  • 1973: Hawaii Five-O jako Jeb
  • 1975: Barnaby Jones jako Ken Morley
  • 1976: Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) jako Beau Creel
  • 1978–1979: Prywatny detektyw Jim Rockford (The Rockford Files) jako John Cooper
  • 1979: Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) jako Wes Anderson
  • 1981: Dynastia (Dynasty) jako Matthew Blaisdel
  • 1982: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Harry
  • 1984: Hotel jako Walt Solanski
  • 1984: Drużyna A (The A Team) jako Charles Drew
  • 1985: Strach na wróble i pani King (Scarecrow and Mrs. King) jako Nick Cross
  • 1987: Dynastia (Dynasty) jako Matthew Blaisdel

Przypisy

  1. ↑ Bo Hopkins Pictures. FanPix.Net. . (ang.).
  2. ↑ Chris Koseluk: Bo Hopkins, ‘Wild Bunch’ and ‘American Graffiti’ Actor, Dies at 84. „The Hollywood Reporter”. . (ang.).
  3. ↑ Bo Hopkins. „TV Guide”. . (ang.).
  4. ↑ Petkovich, Anthony (czerwiec 2012). „An Interview with Actor Bo Hopkins”. Shock Cinema. New York, New York (42): 3–7, 48
  5. ↑ Bo Hopkins – životopis / Info. FDb.cz. . (cz.).
  6. ↑ Bo Hopkins. Metacritic. . (ang.).
  7. ↑ The Wild Bunch star Bo Hopkins dies. RTÉ. . (ang.).
  8. ↑ Sandra Brennan: Bo Hopkins Biography. AllMovie. . (ang.).
  9. ↑ Bo Hopkins. movie-dude.co.uk. . . (ang.).
  10. ↑ Bo Hopkins. Rotten Tomatoes. . (ang.).
  11. ↑ Bo Hopkins. ČSFD.cz. . (cz.).
  12. ↑ Bo Hopkins. MYmovies.it. . (wł.).
  13. ↑ Bo Hopkins. DiMora Motorcar. . (ang.).
  14. ↑ Bo Hopkins. FY! Charlie’s Angels. . (ang.).
  15. ↑ Bo Hopkins. Listal. . (ang.).
  16. ↑ Bo Hopkins Awards. FamousFix.com. . (ang.).
  17. ↑ Bo Hopkins Relationships. FamousFix. . (ang.).
  18. ↑ Bo Hopkins Biography (1942-). Film Reference. . (ang.).
  19. ↑ Bruce Haring: Bo Hopkins Dies: Veteran Actor In ‘The Wild Bunch’ And ‘American Graffiti’ Was 80. Deadline. . (ang.).

Bibliografia