Bohdan Nowak
W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Bohdan Nowak wywarł na różne obszary społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Bohdan Nowak pozostawił znaczący ślad w naszym sposobie życia i relacjach. Od momentu powstania do chwili obecnej Bohdan Nowak był przedmiotem debaty i refleksji, wywołując zarówno podziw, jak i kontrowersje. Dzięki tej analizie będziemy starali się głębiej zrozumieć rolę, jaką odgrywa Bohdan Nowak w naszym życiu i jak wpłynął na sposób, w jaki myślimy, działamy i czujemy.
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Bohdan Antoni Nowak |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1900 |
| Data śmierci |
21 lutego 1958 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Praca | |
| Styl | |
| Biuro |
Biuro Architektoniczne Henryk Stankiewicz i Bohdan Nowak – Inżynierowie architekci |
Bohdan Antoni Nowak lub Bohdan Nowak-Koliński, ps. „Wak” (ur. 1900 w Radomsku, zm. 21 lutego 1958)[1] – polski architekt, grafik, przedsiębiorca oraz powstaniec warszawski.
Życiorys
Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Dyplom inżyniera architekta otrzymał w 1928[1]. Niedługo potem razem z kolegą ze studiów, Henrykiem Stankiewiczem, otworzył w Warszawie biuro architektoniczne. W 1935 obaj założyli także przedsiębiorstwo Oro-Conco (sp. z o.o.) składające się z Biura Izolacji Inżynieryjnej oraz Wytwórni Izolacji. Ponadto zajmował się grafiką zarówno warsztatową, jak i użytkową
Należał do Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (SARP). Był członkiem Oddziału Warszawskiego.
Od początku okupacji niemieckiej Polski przyłączył się do konspiracyjnego ruchu oporu. Był podporucznikiem rezerwy Wojska Polskiego[1]. Wstąpił do Polskiej Organizacji Zbrojnej, zostając żołnierzem Batalionu „Łukasiński”[2], który w 1941 stał się jednostką Armii Krajowej. Podczas powstania warszawskiego przyjął pseudonim „Wak”. Jego oddział walczył na Starym Mieście w Zgrupowaniu „Kuba”-„Sosna”, należącym do Grupy „Północ”[2]. Po kapitulacji powstania opuścił miasto razem z ludnością cywilną.
Po II wojnie światowej powrócił do Warszawy. Kontynuował pracę architekta i grafika.
Zmarł przedwcześnie w 1958. Po śmierci spoczął na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 153, rząd 5, grób 3)[3].
Życie prywatne
Był żonaty z Sabiną[3]. Miał syna – Krzysztofa Nowaka-Tyszowieckiego (1940–2009), reżysera i scenarzystę filmowego[3].
Dokonania
- Pawilon papierniczy na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu (1929) – współautor: Henryk Stankiewicz
Konkursy
- Projekt szkicowy gmachu dla dowództwa Marynarki Wojennej w Warszawie (1933) – współautorzy: Stanisław Fiszer, Mieczysław Krąkowski, Zdzisław Henryk Szulc i Bruno Zborowski (IV nagroda równorzędna)
- Projekt rozplanowania osiedla mieszkaniowego na 10000 mieszkańców na Paluchu, ówcześnie pod Warszawą (1935) – współautorzy: Józef Łowiński i Stefan Moldzyński (IV nagroda)
Grafika
- Teka Vox Mortuum (12 grafik), wyd. Roto-Sadag, Genewa 1932
Publikacje
- A Pan Rak... jedzie wspak, wyd. Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, Warszawa 1958 – tekst i ilustracje[4]
Przypisy
- ↑ a b c Bohdan Antoni Nowak. SARP. . (pol.).
- ↑ a b Bohdan Nowak. Muzeum Powstania Warszawskiego. . (pol.).
- ↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: Bohdan Nowak, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
- ↑ Nowak – A pan Rak... jedzie wspak. archiwum.allegro.pl. . (pol.).