Boris Michajłow

W dzisiejszym świecie Boris Michajłow to temat, który przyciąga uwagę i zainteresowanie dużej liczby ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na współczesne społeczeństwo czy wpływ na kulturę popularną, Boris Michajłow stał się wszędzie powracającym tematem rozmów. Od debat politycznych po dyskusje akademickie, Boris Michajłow nadal jest gorącym tematem, który wywołuje emocje, opinie i refleksje we wszystkich sferach życia. Ze znaczeniem przekraczającym granice, Boris Michajłow w dalszym ciągu pozostaje przedmiotem zainteresowania osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu, konsolidując się jako temat, który nadal budzi zainteresowanie i debatę.

Boris Michajłow
Борис Михайлов
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1944
Moskwa

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik (prawoskrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Sapporo 1972 hokej na lodzie
złoto Innsbruck 1976 hokej na lodzie
srebro Lake Placid 1980 hokej na lodzie
Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Honoru Order Przyjaźni Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR
Multimedia w Wikimedia Commons

Boris Pietrowicz Michajłow (ros. Борис Петрович Михайлов; ur. 10 czerwca 1944 w Moskwie) – radziecki hokeista. Reprezentant ZSRR, trzykrotny olimpijczyk. Trener i działacz hokejowy.

Ma dwóch synów, Andrieja i Jegora. Drugi z nich (ur. 1978) także jest hokeistą[1].

Kariera zawodnicza

Wychowanek klubu z Saratowa, obecnie działającego jako Kristałł. Wieloletni zawodnik CSKA Moskwa. W rozgrywkach mistrzostw ZSRR rozegrał 572 spotkań, w których zdobył 652 punktów (osiągnięcie rekordowe) za 428 goli (osiągnięcie rekordowe) i 224 asysty.

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, Summit Series 1972, 1974 oraz na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972, 1976, 1980 (na turnieju ZIO 1980 jako kapitan, brał udział w meczu nazwanym Cud na lodzie). Brał udział w meczach Challenge Cup 1979.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery został trenerem. Absolwent Moskiewskiej Państwowej Akademii Kultury Fizycznej z 1979. Uzyskał podpułkownika rezerwy.

W 1992 został pierwszym szkoleniowcem reprezentacji Rosji po wyodrębnieniu kraju z ZSRR. Był nim do 1995, a równocześnie nadal pracował w Petersburgu prowadząc klub SKA. Później jeszcze raz trenował Rosję, łącznie prowadził kadrą podczas turniejów mistrzostw świata w 1993, 1994, 1995, 2001, 2002 oraz Pucharu Świata 1996

Osiągnięcia

Boris Michajłow (2012)
Boris Michajłow podczas spotkania laureatów (2013)
Reprezentacyjne
  • Złoty medal mistrzostw świata: 1969, 1970, 1971, 1973, 1974, 1975, 1978, 1979
  • Srebrny medal mistrzostw świata: 1972, 1976
  • Brązowy medal mistrzostw świata: 1977
  • Złoty medal igrzysk olimpijskich: 1972, 1976
  • Srebrny medal zimowych igrzysk olimpijskich: 1980
Klubowe
  • Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1968, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981 z CSKA Moskwa
  • Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1969, 1974, 1976 z CSKA Moskwa
  • złoto Puchar ZSRR: 1968, 1969, 1973, 1977, 1979 z CSKA Moskwa
  • Finalista Pucharu ZSRR: 1976 z CSKA Moskwa
  • złoto Puchar Europy: 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981 z CSKA Moskwa
Indywidualne
  • Liga radziecka 1969/1970:
  • Liga radziecka 1970/1971:
    • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Walerij Charłamow i Władimir Pietrow) - łącznie 88 goli
  • Mistrzostwa świata w 1973:
    • Skład gwiazd turnieju
    • Najlepszy napastnik turnieju
  • Turniej Izwiestii 1973:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 9 punktów za 4 gole i 5 asyst[2]
  • Mistrzostwa świata w 1974:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 16 punktów
  • Liga radziecka 1974/1975:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców
    • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Walerij Charłamow i Władimir Pietrow) - łącznie 60 goli
  • Liga radziecka 1975/1976:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców
  • Mistrzostwa świata w 1977:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju
  • Liga radziecka 1977/1978:
  • Mistrzostwa świata w 1978:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju
  • Liga radziecka 1978/1979:
    • Najlepszy zawodnik sezonu mistrzostw ZSRR w hokeju na lodzie
  • Mistrzostwa świata w 1979:
    • Skład gwiazd turnieju
    • Najlepszy napastnik turnieju
  • Liga radziecka 1979/1980:
Rekordy
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji liczby goli strzelonych w najwyższej klasie rozgrywkowej ZSRR/Rosji: 428 (rekord wyrównany 10 września 2016 przez Siergieja Moziakina)[3][4]
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w historii mistrzostw ZSRR: 652 goli
  • Drugie miejsce wśród najskuteczniejszych strzelców w reprezentacji ZSRR: 207 goli
Szkoleniowe
  • Złoty medal mistrzostw świata: 1993 z Rosją
  • Srebrny medal mistrzostw świata: 2001 z Rosją

Wyróżnienia i odznaczenia

Wyróżnienia hokejowe
Odznaczenia państwowe

W 2019 drużyna pod nazwą Akademia B.P. Michajłowa z siedzibą w Nowomoskowsku zgłoszono do rozgrywek NMHL, a po przeniesieniu do miasta Tuła została przyjęta do rosyjskich rozgrywek juniorskich MHL w edycji 2020/2021, sam Michajłow zaangażował się w działanie klubu[5]. Sam B. Michajłow wszedł w skład rady powierniczej klubu[6].

Przypisy

  1. ↑ Yegor Mikhailov - Eliteprospects.com , www.eliteprospects.com .
  2. ↑ Sport. Po turnieju „Izwiestii”. „Nowiny”, s. 2, Nr 353 z 23 grudnia 1973. 
  3. ↑ Game summary: Metallurg Mg - Jokerit : Kontinental Hockey League (KHL) , en.khl.ru .
  4. ↑ Mozyakin matches Mikhailov’s record. September 10 round-up : News : Kontinental Hockey League (KHL) , en.khl.ru .
  5. ↑ В МХЛ появился новый клуб – "Академия имени Михайлова" , allhockey.ru (ros.).
  6. ↑ Попечительский совет , akm-hockey.ru (ros.).

Bibliografia

Trenerzy hokeistów CSKA Moskwa
Trenerzy mistrzów świata w hokeju na lodzie mężczyzn