W tym artykule poruszony zostanie temat Boris Tiszyn, który wywołał zainteresowanie i debatę w różnych obszarach społeczeństwa. Boris Tiszyn przykuł uwagę badaczy, ekspertów, a nawet zwykłych obywateli, ze względu na jego znaczenie i wpływ na różne aspekty życia codziennego. Na przestrzeni lat Boris Tiszyn był przedmiotem analiz, dyskusji i refleksji, dając podstawę do różnorodnych opinii i perspektyw na ten temat. W tym sensie ogromne znaczenie ma pogłębienie wiedzy i zrozumienia Boris Tiszyn, w celu wzbogacenia debaty i promowania kompleksowej i krytycznej wizji w tym zakresie. Dlatego w następujący sposób zbadane zostaną różne wymiary Boris Tiszyn, aby zapewnić pełne i obiektywne spojrzenie na ten temat istotny dla dzisiejszego społeczeństwa.
![]() Boris Tiszyn (z lewej) w walce z László Pappem | ||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
2 stycznia 1929 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
28 sierpnia 1980 | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Boris Iwanowicz Tiszyn (ros. Борис Иванович Тишин, ur. 2 stycznia 1929 w Moskwie, zm. 28 sierpnia 1980[1][2]) – radziecki bokser, medalista olimpijski z 1952.
Walczył w wadze lekkośredniej (do 71 kg). Zdobył w niej brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach. Po pokonaniu Jerzego Krawczyka i Paulo Cavalheiro z Brazylii przegrał w półfinale z Theunisem van Schalkwykiem ze Związku Południowej Afryki[1].
Zdobył brązowy medal w kategorii lekkośredniej na mistrzostwach Europy w 1953 w Warszawie, gdzie pokonał w ćwierćfinale László Pappa, a w półfinale przegrał z Maxem Reschem z RFN[3].
Był mistrzem ZSRR w wadze lekkośredniej w 1951[4], 1952[5] i 1953[6] oraz wicemistrzem w wadze półśredniej w 1950[7].
Jest pochowany na cmentarzu Przemienienia Pańskiego w Moskwie[8].