Temat Brad Jacobs jest od dawna przedmiotem zainteresowania i dyskusji. Z biegiem lat zyskuje coraz większe znaczenie w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo w ogóle. W tym artykule naszym celem jest zbadanie różnych aspektów Brad Jacobs i jego wpływu na życie codzienne. Od jego początków po obecne implikacje, przeanalizujemy szczegółowo, w jaki sposób Brad Jacobs ukształtował nasz świat i nadal jest przedmiotem badań i zainteresowań. Ta wszechstronna analiza pozwoli nam lepiej zrozumieć znaczenie Brad Jacobs i jego znaczenie we współczesnym świecie.
![]() | |||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||
Klub |
Soo Curlers Association | ||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||
|
Brad Jacobs (ur. 11 czerwca 1985 w Sault Ste. Marie) – kanadyjski curler, reprezentował Kanadę na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014, podczas których zdobył złote medale.
W 2005 Brad dowodził drużyną na Mistrzostwach Kanady Juniorów, z bilansem 8 wygranych i 4 przegranych meczów zajął 4. miejsce[1]. Później dołączył do zespołu Ala Harndena, w którym zagrywał ostatnie kamienie. Ekipa z Sault Ste. Marie wygrała mistrzostwa Northern Ontario 2007. Tim Hortons Brier ukończyli na 6. pozycji (bilans 5-6)[2]. Rok później Jacobs także zagrał w turnieju krajowym, był jednak wówczas rezerwowym w drużynie Erica Harndena.
W 2008 Brad Jacobs stworzył własną drużynę składającą się z E.J. Harndena, Ryana Harndena oraz Caleba Flaxeya. W kolejnych latach do ekipy dołączył Scott Seabrook i Ryan Fry. Zawodnicy w latach 2010-2013 triumfowali w rywalizacji prowincjonalnej. Na Tim Hortons Brier 2010 Jacobs doszedł do fazy finałowej i zdobył brązowe medale[3]. Był to pierwszy raz od 1993, kiedy reprezentacja Northern Ontario zakwalifikowała się do fazy play-off tych zawodów. Podczas dwóch kolejnych występów jego zespół zajął 5. miejsce.
Ponownie do fazy finałowej Jacobs trafił w Tim Hortons Brier 2013. W dolnym meczu Page play-off zespół pokonał 6:5 zawodników z Nowej Fundlandii i Labradoru (Brad Gushue), w półfinale zwyciężyli 9:7 nad ekipą z południa Ontario (Glenn Howard). W meczu finałowym drużyna wykazała się 95% skutecznością co przełożyło się na wynik 11:4 przeciwko Manitobie (Jeff Stoughton). Był to piąty tytuł mistrzowski dla Northern Ontario, ostatni został zdobyty przez Ala Hacknera w 1985.
Brad Jacobs reprezentował Kanadę na Mistrzostwach Świata 2013. Zespół pod jego dowodzeniem w Round Robin wygrał 7 z 11 meczów, został sklasyfikowany na 4. miejscu dającym awans do dalszej części rozgrywek. Kanadyjczycy zwyciężyli kolejno 8:6 nad Danią (Rasmus Stjerne) i 6:3 nad Szkocją (David Murdoch). W finale zmierzyli się ze Szwecją (Niklas Edin), zespół z Northern Ontario zdobył srebrne medale przegrywając w ostatnim meczu 6:8[4].
Ówczesny mistrz kraju nie zakwalifikował się bezpośrednio do głównego turnieju Canadian Olympic Curling Trials 2013. Zespół Jacobsa musiał uczestniczyć w turnieju eliminacyjnym, awansował do dalszych rozgrywek wygrywając ostatni mecz przeciwko Bradowi Gushue. W rundzie grupowej Canadian Olympic Curling Trials jego ekipa nie odniosła porażki i znalazła się w finale. Jacobs wywalczył prawo reprezentowania Kanady na zawodach olimpijskich w Soczi pokonując w ostatnim meczu Johna Morrisa wynikiem 7:4.
Podczas rundy grupowej turnieju w Soczi Kanadyjczycy wygrali 7 z 9 meczów i z 2. miejsca awansowali do dalszej fazy rozgrywek. W półfinale wynikiem 10:6 zwyciężył Chińczyków (Liu Rui). Zawodnicy z Ontario stanęli na najwyższym stopniu podium triumfując w finale nad reprezentacją Wielkiej Brytanii (David Murdoch) 9:3[5].
W półfinale rozgrywek prowincjonalnych w 2012 zespół Jacobsa wygrał partię za 8 punktów (eight-ender), co jest szczególnie rzadkie na tak wysokim poziomie rywalizacji[6].
W grudniu 2022 roku Jacobs dołączył na trzy turnieje do drużyny Reida Carruthersa. W kwietniu 2023 roku ogłosił dołączenie do tej drużyny na stałe[7]. W kwietniu 2024 roku Brad Jacobs ogłosił rozstanie z drużyną Carruthersa[8]. Kilka dni później poinformował o dołączeniu do Marca Kennedyego, Bretta Galanta i Bena Heberta, którzy na koniec sezonu rozstali się ze swoim skipem, Brendanem Bottcherem[8].
Pracuje jako account manager w RBC Royal Bank[9].
|
Czwarty | Trzeci | Drugi | Otwierający | |
---|---|---|---|---|
2024/2025 | Brad Jacobs | Marc Kennedy | Brett Gallant | Ben Hebert |
2023/2024 | Reid Carruthers | Derek Samagalski | Connor Njegovan | |
2022/2023 (część sezonu) | Reid Carruthers | Brad Jacobs | ||
2021/2022 | Brad Jacobs | Marc Kennedy | E.J. Harnden | Ryan Harnden |
2020/2021 | ||||
2019/2020 | ||||
2018/2019 | Ryan Fry | |||
2017/2018 | ||||
2016/2017 | ||||
2015/2016 | ||||
2014/2015 | ||||
2013/2014 | ||||
2012/2013 | ||||
2011/2012 | E.J. Harnden | Ryan Harnden | Scott Seabrook | |
2010/2011 | ||||
2009/2010 | Caleb Flaxey | |||
2008/2009 | ||||
2007/2008 | Al Harnden | Brad Jacobs | Dusty Jakomait | Rob Thomas |
2006/2007 | ||||
2004/2005 | Brad Jacobs | Brady Barnett | Scott Seabrook | Steve Molodowich |
Pozycje drużyn Brada Jacobsa w rankingu CTRS[11]: