Bronisław Koskowski
W tym artykule omówimy temat Bronisław Koskowski z różnych perspektyw, mając na celu zagłębienie się w jego znaczenie i znaczenie dzisiaj. Przeanalizowany zostanie jego wpływ w różnych obszarach, a także jego ewolucja w czasie. Zaprezentowane zostaną najnowsze badania i badania, które rzucają światło na Bronisław Koskowski i jego konsekwencje dla społeczeństwa. Podobnie omówione zostaną możliwe przyszłe implikacje i zbadane zostaną nowe obszary badań związane z Bronisław Koskowski. Artykuł ten ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Bronisław Koskowski i promowanie debaty na temat jego znaczenia i znaczenia we współczesnym świecie.
 1928 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
farmaceuta |
| Narodowość | |
| Tytuł naukowy |
profesor |
Bronisław Koskowski (ur. 12 listopada 1863 w Łaszczowie, zm. 9 kwietnia 1946 w Warszawie) – polski farmaceuta i organizator studiów farmaceutycznych w Warszawie.
Życiorys
Po ukończeniu studiów objął aptekę w Łaszczowie, gdzie od 1886 prowadził badania nad higieną i jakością środków spożywczych.
W okresie 1896–1908 prowadził kursy farmaceutyczne we Lwowie i w Warszawie. Był członkiem Ligi Narodowej w latach 1905–1908[1].
Brał również udział w przerzucie nielegalnych wydawnictw i prasy ("Polak" i "Przegląd Wszechpolski") z Galicji na tereny Zamojszczyzny. W 1896 roku carska żandarmeria wpadła na trop działalności łaszczowskiego farmaceuty, czego następstwem była rewizja jego mieszkania.
Był pracownikiem Rady Lekarskiej Tymczasowej Rady Stanu[2].
2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
W latach 1922–1931 i 1945–1946 był profesorem farmacji stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego, w tym wykładowcą Wydziału Farmaceutycznego Uniwersytetu Warszawskiego.
W czasie niemieckiej okupacji Warszawy współorganizował i prowadził tajne studia farmaceutyczne. Konspiracyjne dyplomy magistrów farmacji miały formę listu pisanego przez Koskowskiego do absolwenta o bezprzedmiotowej treści, lecz rozpoczynającego się słowami: Szanowny Panie Magistrze; Szanowna Pani Magister. Wszystkie wystawione w ten sposób dyplomy były honorowane przez odradzające się po wojnie struktury akademickie i władze.
Pochowany jest na cmentarzu Powązkowskim, kwatera 142-VI-5[4]. Jego imię nosi jedna z sal w budynku Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego przy ul. Banacha.
Jego synem był Włodzimierz Koskowski, polski farmakolog, dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, prezes Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża.
Publikacje
- Podręcznik analizy chemicznej wody do picia (1909)
- Receptura czyli Prawidła przepisywania i przyrządzania leków (1916)
- Propedeutyka farmaceutyczna (1932)
- Analityka kapilarna (1933)
- Zarys historii leków (1935)
Bibliografia
- Mała Encyklopedia Medycyny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979. ISBN 83-01-00200-X.
- Łaszczów: wczoraj-dziś-jutro. Urząd Miasta w Łaszczowie, 2010. ISBN 978-83-924534-6-8.
Przypisy
- ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 576.
- ↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 222.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 25.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: BRONISŁAW KOSKOWSKI, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
Linki zewnętrzne
- Publikacje Bronisława Koskowskiego w bibliotece Polona