Bulawayo
W dzisiejszym świecie Bulawayo stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też na dzisiejsze znaczenie, Bulawayo to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Od ekspertów w danej dziedzinie po ogół społeczeństwa, każdy ma coś do powiedzenia lub dowiedzenia się o Bulawayo. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Bulawayo, aby zagłębić się w jego znaczenie i lepiej zrozumieć jego rolę w różnych kontekstach.
 Bulawayo | |||||
| |||||
| Dewiza: Si Ye Pambili | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Prowincja |
Matabele | ||||
| Burmistrz |
Thaba Moyo | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
9 | ||||
Położenie na mapie Zimbabwe  | |||||
 20°10′12″S 28°34′48″E/-20,170000 28,580000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Bulawayo – miasto w Zimbabwe, drugie pod względem liczby ludności miasto tego kraju. Szacuje się, że ma około 653 tys. mieszkańców (2010). Położone w południowo-zachodniej części kraju w regionie Matabele, na wysokości 1360 m n.p.m., około 320 km od stolicy kraju Harare. Ośrodek administracyjny regionu Matabeleland North. Większość mieszkańców należy do grupy etnicznej Ndebele.
Nazwa miasta pochodzi od słowa gubuluwayo, które w języku ndebele oznacza „miejsce masakry”. Nawiązuje ona do wydarzeń z lat 30. XIX wieku z okresu formowania się państwa plemiennego Ndebele za czasów wodza Mzilikazi. Miasto powstało w 1871 jako osada, tzw. kraal, wodza plemiennego Lobenguli, syna Mzilikazi. W 1888 Lobengula spotkał się z Brytyjczykiem Cecilem Rhodesem, który podjął się zadania kolonizacji tej części Afryki w imieniu Wielkiej Brytanii. W 1893 na skutek licznych nieporozumień doszło do starć między wojskiem brytyjskim a wojownikami Ndebele. 4 listopada 1894 Bulawayo zostało zajęte przez Brytyjczyków. Wcześniej jednak osada została prawie całkowicie spalona, a wódz Lobengula uciekł na północ, gdzie umarł na ospę. Przez kolejna lata było ośrodkiem oporu ludu Ndebele przeciwko wojskom kolonialnym, m.in. w 1896. Ostatecznie jednak w mieście osiedlili się Europejczycy, sprowadzeni przez Brytyjską Kompanię Południowoafrykańską.
W 1898 do Bulawayo doprowadzona została kolej, która miała połączyć Kapsztad z Kairem. Druga linia kolejowa połączyła Bulawayo z północno-zachodnią częścią kraju, do Wodospadów Wiktorii oraz zagłębia miedziowego w Rodezji Północnej (dzisiejszej Zambii).
W 1943 Bulawayo otrzymało prawa miejskie. Rozwinęło się jako ważny ośrodek przemysłowy (przemysł ciężki, spożywczy) oraz węzeł komunikacyjny kraju. Po uzyskaniu niepodległości przez Zimbabwe w 1980 konflikt między ludem Ndebele a ludem Szona doprowadził do krwawych porachunków w tym regionie aż do podpisania porozumienia w 1988 r.
W mieście zachowały się liczne przykłady stylu kolonialnego, m.in. budynek dworca kolejowego i ratusza. Znajdują się tu dwa muzea: muzeum historii naturalnej, gromadzący okazy miejscowej flory i fauny, oraz muzeum kolejnictwa. W okolicach Bulawayo znajdują się dwa parki narodowe: Matobo i Hwange.
