CD40

Mówiąc o CD40, nie sposób nie być ciekawym, aby dowiedzieć się więcej na ten temat. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo czy wpływ na różne aspekty życia codziennego, CD40 przykuwa uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym stylu życia. Od początków do dzisiejszego znaczenia, CD40 był przedmiotem badań i zainteresowania zarówno badaczy, naukowców, jak i ciekawskich. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z CD40, a także jego znaczenie i znaczenie w bieżącym kontekście.

Struktura ludzkiego białka CD40

CD40 (ang. cluster of differentiation 40, synonimy: TNFRSF5, p50, Bp50, CDW40[1] ) – białko występujące na powierzchni komórek prezentujących antygen, niezbędne do ich aktywacji i dostarczające sygnał kostymulujący limfocytom T, wykazującym ekspresję cząsteczki CD154[2]. Gen kodujący CD40 u człowieka znajduje się na chromosomie 20 w położeniu 20q12-q13.2[1].

Ekspresja

CD40 występuje konstytutywnie na powierzchni komórek prezentujących antygen: komórek dendrytycznych, limfocytów B i makrofagów, natomiast ekspresja tego antygenu może zostać wyindukowana również na wielu innych rodzajach komórek, np. komórkach nabłonkowych, śródbłonkowych, fibroblastach lub komórkach mięśni gładkich[3][4].

Funkcja

Funkcja CD40 jest zależna od typu komórek, na których powierzchni białko to występuje. Związanie CD154 przez CD40 powoduje uruchomienie szlaków sygnałowych opartych na białkach TRAF. W przypadku monocytów i makrofagów aktywacja CD40 prowadzi do zwiększenie ekspresji samego CD40 oraz innych receptorów z rodziny TNF, a także do produkcji cytokin prozapalnych, takich jak TNF, IL-3, IL-8[5] czy IL-12[6]. Z kolei w przypadku limfocytów B związanie CD154 przez CD40 prowadzi do proliferacji, przełączania klas oraz różnicowania w komórki plazmatyczne[7][8]. Oddziaływanie CD40-CD154 ma także znaczenie dla wytwarzania limfocytów B w szpiku kostnym[9].

Przypisy

  1. ↑ a b CD40 CD40 molecule, TNF receptor superfamily member 5 . .
  2. ↑ A. Chatzigeorgiou, M. Lyberi, G. Chatzilymperis, A. Nezos i inni. CD40/CD40L signaling and its implication in health and disease.. „Biofactors”. 35 (6). s. 474-83. DOI: 10.1002/biof.62. PMID: 19904719. 
  3. ↑ C. van Kooten, J. Banchereau. CD40-CD40 ligand.. „J Leukoc Biol”. 67 (1), s. 2-17, Jan 2000. PMID: 10647992. 
  4. ↑ IS. Grewal, RA. Flavell. CD40 and CD154 in cell-mediated immunity.. „Annu Rev Immunol”. 16, s. 111-35, 1998. DOI: 10.1146/annurev.immunol.16.1.111. PMID: 9597126. 
  5. ↑ MR. Alderson, RJ. Armitage, TW. Tough, L. Strockbine i inni. CD40 expression by human monocytes: regulation by cytokines and activation of monocytes by the ligand for CD40.. „J Exp Med”. 178 (2), s. 669-74, Aug 1993. PMID: 7688031. 
  6. ↑ MK. Kennedy, KS. Picha, WC. Fanslow, KH. Grabstein i inni. CD40/CD40 ligand interactions are required for T cell-dependent production of interleukin-12 by mouse macrophages.. „Eur J Immunol”. 26 (2), s. 370-8, Feb 1996. DOI: 10.1002/eji.1830260216. PMID: 8617306. 
  7. ↑ BR. Renshaw, WC. Fanslow, RJ. Armitage, KA. Campbell i inni. Humoral immune responses in CD40 ligand-deficient mice.. „J Exp Med”. 180 (5), s. 1889-900, Nov 1994. PMID: 7964465. 
  8. ↑ T. Kawabe, T. Naka, K. Yoshida, T. Tanaka i inni. The immune responses in CD40-deficient mice: impaired immunoglobulin class switching and germinal center formation.. „Immunity”. 1 (3), s. 167-78, Jun 1994. PMID: 7534202. 
  9. ↑ J. Carlring, HM. Altaher, S. Clark, X. Chen i inni. CD154-CD40 interactions in the control of murine B cell hematopoiesis.. „J Leukoc Biol”. 89 (5), s. 697-706, May 2011. DOI: 10.1189/jlb.0310179. PMID: 21330346.