Catriona Le May Doan

Wygląd przypnij ukryj Catriona Le May Doan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1970
Saskatoon

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
złoto Nagano 1998 500 m
złoto Salt Lake City 2002 500 m
brąz Nagano 1998 1000 m
MŚ na dystansach
złoto Calgary 1998 500 m
złoto Heerenveen 1999 500 m
złoto Salt Lake City 2001 500 m
srebro Calgary 1998 1000 m
brąz Heerenveen 1999 1000 m
brąz Nagano 2000 500 m
brąz Salt Lake City 2001 500 m
MŚ w wieloboju sprinterskim
złoto Berlin 1998 wielobój
złoto Hamar 2002 wielobój
srebro Calgary 1999 wielobój
brąz Inzell 2001 wielobój
Puchar Świata (500 m)
Puchar Świata (1000 m)

Catriona Le May Doan (ur. 23 grudnia 1970 w Saskatoon) – kanadyjska łyżwiarka szybka, trzykrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata i pięciokrotna zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera

Pierwszy występ Catriony Le May Doan na arenie międzynarodowej miał miejsce w 1989 roku, kiedy zajęła 24. miejsce podczas mistrzostw świata juniorów w Kijowie. Swój pierwszy medal zdobyła jednak dopiero dziewięć lat później, zwyciężając na mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Berlinie. W tym samym roku zdobyła też złoto w biegu na 500 m i srebro na 1000 m podczas dystansowych mistrzostw świata w Calgary oraz wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano. Olimpijskie starty rozpoczęła od zdobycia złotego medalu w biegu na 500 m, ustanawiając jednocześnie nowy rekord olimpijski. Zdobyła też brązowy medal na dwukrotnie dłuższym dystansie, przegrywając z Marianne Timmer z Holandii i Chris Witty z USA. Kolejne trzy medale zdobyła w 1999 roku. Najpierw wywalczyła złoto na 500 m i brąz na 1000 m na dystansowych mistrzostwach świata w Heerenveen, a następnie była druga za Niemką Monique Garbrecht podczas mistrzostw świata w wieloboju sprinterskim w Calgary. W kolejnym roku tym raz stanęła na podium międzynarodowej imprezy - podczas dystansowych mistrzostw świata w Nagano była trzecia na 500 m, przegrywając tylko z Monique Garbrecht i Rosjanką Swietłaną Żurową. W tej samej konkurencji była najlepsza rok później, na mistrzostwach świata w Salt Lake City, zdobywając ponadto brązowy medal na 1000 m. Brązowy medal zdobyła też na mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Inzell, plasując się za Garbrecht i Eriko Sanmiyą z Japonii. Ostatni medal w karierze zdobyła na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie ponownie zwyciężyła w biegu na 500 m. Miesiąc wcześniej Le May Doan była też najlepsza podczas mistrzostw świata w wieloboju sprinterskim w Hamar. Wielokrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym 34. zwycięstwa. W sezonach 1997/1998, 1998/1999, 2000/2001 i 2001/2002 zwyciężała w klasyfikacji końcowej 500 m, w sezonie 2002/2003 była druga, a sezon 1995/1996 zakończyła na trzeciej pozycji. Ponadto w sezonie 1997/1998 była też najlepsza w klasyfikacji 1000 m, a w sezonie 1998/1999 zajęła trzecie miejsce w tej klasyfikacji.

Ustanowiła 18 rekordów świata (w tym 5 nieoficjalnych). Podczas igrzysk w Salt Lake City była chorążym reprezentacji Kanady. W 2005 roku została oficerem Orderu Kanady.

Mistrzostwa świata

Bibliografia

Przypisy

  1. Skater business card of Catriona LeMay-Doan (ang.)
Mistrzynie olimpijskie w łyżwiarstwie szybkim (500 m)

Mistrzynie świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju sprinterskim

Mistrzynie świata w łyżwiarstwie szybkim na dystansach (500 m)

Zdobywczynie Pucharu Świata w łyżwiarstwie szybkim (500 m kobiet)

Zdobywczynie Pucharu Świata w łyżwiarstwie szybkim (1000 m kobiet)

Nagroda dla sportowca roku Kanady – Northern Star Award
  1. Nie przyznano.
Do 2021 roku przyznawano nagrodę pod nazwą Lou Marsh Trophy. Kontrola autorytatywna (osoba):Identyfikatory zewnętrzne: