Centrozaur
W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu i twórczości Centrozaur, osoby, która pozostawiła niezatarty ślad w historii. Od skromnych początków po szczyt swojej kariery, Centrozaur udowodnił, że jest prawdziwym liderem i wizjonerem w swojej dziedzinie. Na tych stronach przyjrzymy się jego dziedzictwu i wkładowi, a także wpływowi, jaki wywarł na społeczeństwo i otaczający go świat. Centrozaur to postać warta przestudiowania i podziwu, a dzięki temu artykułowi mamy nadzieję zapewnić głębszy wgląd w jego życie i wpływ, jaki miał na historię.
| Centrosaurus | |
| Lambe, 1904 | |
| Okres istnienia: 83–70 mln lat temu | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj |
Centrozaur |
Centrozaur (Centrosaurus) – rodzaj dinozaura z grupy ceratopsów.
Etymologia
Centrosaurus: gr. κεντρον kentron „ostry koniec, kolec”[1]; σαυρος sauros „jaszczurka”[2].
Opis
Centrozaur miał około 5–6 m długości i ważył około 3,5 t. Posiadał krótkie, krępe kończyny. Na środku czaszki charakterystyczny dla niego pojedynczy róg. Dodatkowo czaszka była zwieńczona mniejszymi rogami ponad oczodołami oraz wzdłuż jej zewnętrznej krawędzi.
Występowanie
Centrozaur żył pod koniec kredy przed około 83 - 70 milionami lat, na obszarze Ameryki Północnej. Jego szczątki znaleziono w USA i Kanadzie.
Paleobiologia
Centrozaur, jak inne ceratopsy, żywił się dostępnymi w tamtych czasach roślinami, takimi jak paprocie i rośliny szypułkowe. Centrozaur prowadził stadny tryb życia. Mógł żyć w grupach, liczących nawet setki osobników.
Historia odkryć
Pierwsze szczątki centrozaura zostały opisane w 1904 przez Lawrence'a Lambe'a. W roku 2010, w znanej od lat 90. XX wieku brekcji kostnej występującej koło kanadyjskiej miejscowości Hilda, w prowincji Alberta, kanadyjscy paleontolodzy odnaleźli[3] tysiące fragmentów kości Centrosaurus apertus.
Gatunki
- C. apertus (Lambe, 1904)
- C. recurvicornis (Cope 1890)
- C. recurvicornis (Olshevsky 1978)
- C. brinkmani (Ryan & Russell, 2005)
- C. cutleri (Brown 1917)
- C. cutleri (Russell 1930)
- C. dawsoni (Brown 1914)
- C. flexus (Brown 1914)
- C. longirostris (Sternberg 1940)
- C. nasicornis (Brown 1917)
- C. nasicornis (Lull 1933)
Galeria
-
Rekonstrukcja wyglądu -
Czaszka centrozaura w muzeum Wiktorii w Melbourne -
Odcisk skóry centozaura
Przypisy
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 47.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 203.
- ↑ Scientists find dino deathbed, signs of carnage. . .
Bibliografia
- The Horned Dinosaurs (Peter Dodson - Princeton University Press 1996)
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).
Linki zewnętrzne
| Infrarzędy dinozaurów | |
|---|---|
| Era dinozaurów | |
| Dyscypliny powiązane |
