W dzisiejszym świecie Christiane Weirauch zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy z ekonomicznego, technologicznego, społecznego czy kulturowego punktu widzenia, Christiane Weirauch jest kwestią stale obecną w naszym życiu. Jego wpływ jest tak szeroki, że jego analiza i zrozumienie są niezbędne do zrozumienia kontekstu, w którym się znajdujemy. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Christiane Weirauch, aby rzucić światło na jego znaczenie i wpływ na nasze społeczeństwo.
| doktor | |
| Specjalność: entomologia, hemipterologia | |
| Alma Mater | |
|---|---|
Christiane Weirauch – niemiecka entomolog, specjalizująca się w hemipterologii.
Tytuł magistra biologii zdobyła w 1998 roku na Uniwersytecie Eberharda Karola w Tybindze[1][2] dzięki pracy poświęconej zajadkowatym jednego z brazylijskich rezerwatów[2]. W 2003 roku zdobyła stopień doktora biologii na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim[1][3] dzięki pracy poświęconej systematyce zajadkowatych[3]. W 2003 roku wygrała grant Plantary Biodiversity Inventory[3][1]. Umożliwił on jej wyjazd do Nowego Jorku i pracę w Amerykańskim Muzeum Histroii Naturalnej, jak również prowadzenie badań terenowych w Kalifornii, Południowej Afryce, Australii i Meksyku[3]. Od 2007 roku pracuje jako profesor uczelni na Wydziale Entomologii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Riverside[3][2]. Działa tam m.in. w ramach Heteroptera Systematic Lab[2]. Uczestniczy w wielkoskalowych projektach finansowanych przez National Science Foundation takich jak Reduviid PEET oraz the Tri-Trophic Database[3].
Weirauch jest autorką dziesiątek publikacji naukowych (tylko do 2012 roku napisała ich ponad 50). W swoich badaniach zajmuje się głównie morfologiczną i molekularną systematyką pluskwiaków różnoskrzydłych, zwłaszcza zajadkowatych, tasznikowatych i Dipsocoromorpha, oraz ich biogeografią, biologią ewolucyjną i biologicznymi metodami kontroli ich gatunków szkodliwych[1][2]. Opisała wiele nowych dla nauki gatunków i rodzajów[1]. Jest redaktorką czasopisma Systematic Entomology[4].