W dzisiejszym świecie Cmentarz na Mani w Łodzi stał się powracającym tematem, który przyciągnął uwagę całego społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy w wyniku postępu technologicznego, zmian kulturowych czy wydarzeń historycznych, Cmentarz na Mani w Łodzi zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na politykę i życie codzienne ludzi, nie ma wątpliwości, że Cmentarz na Mani w Łodzi wywołał debatę i refleksję we wszystkich obszarach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i konsekwencje Cmentarz na Mani w Łodzi, a także różne stanowiska, jakie istnieją w tej sprawie.
![]() Brama główna cmentarza | |
Nazwa pełna |
cmentarz rzymskokatolicki pw. św. Antoniego |
---|---|
Państwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Solec 11 |
Powierzchnia cmentarza |
10,9 ha |
Liczba kwater cmentarnych |
34 |
Data otwarcia |
1914 |
Położenie na mapie Łodzi ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego ![]() | |
![]() |
Cmentarz na Mani w Łodzi – cmentarz rzymskokatolicki pw. św. Antoniego znajdujący się w Łodzi przy ulicy Solec 11.
Cmentarz znajduje się w dzielnicy Polesie, na małym osiedlu Mania, położonym w bezpośrednim sąsiedztwie Parku na Zdrowiu i jego naturalnego przedłużenia – tzw. Mani-lasu, będącego pozostałością puszczy, porastającej dawniej tereny dzisiejszej Łodzi.
Cmentarz powstał w 1914 roku[1], jako odpowiedź na pilne zapotrzebowanie mieszkańców Łodzi na cmentarz w tym rejonie miasta. Niedługo później, w dwudziestoleciu międzywojennym powstały jeszcze inne znane łódzkie nekropolie: św. Wojciecha na Kurczakach, Retkini, św. Rocha na Radogoszczu i św. Franciszka przy ul. Rzgowskiej.
Najstarszy zachowany nagrobek nekropolii – Franciszka Suwalskiego – pochodzi z 1916 roku. Znajduje się tu także kwatera (23A) ze zbiorowymi mogiłami żołnierzy poległych w kampanii wrześniowej. Upamiętniający ich obelisk (Bohaterom poległym w obronie Ojczyzny 1939 r.) położony jest w centralnej części cmentarza[1].
Na cmentarzu zostali pochowani m.in.: