Corey Stoll to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w ostatnich dziesięcioleciach. Dzięki bogatej i zróżnicowanej historii Corey Stoll przyciągnął uwagę naukowców, badaczy, ekspertów i entuzjastów. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Corey Stoll pozostawił głęboki ślad w różnych aspektach codziennego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Corey Stoll, aby zapewnić pełniejsze zrozumienie tego tak aktualnego tematu.
![]() Corey Stoll (2014) | |
Imię i nazwisko |
Corey Daniel Stoll |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1976 |
Zawód |
aktor |
Współmałżonek |
Nadia Bowers |
Lata aktywności |
od 2001 |
Corey Daniel Stoll[1] (ur. 14 marca 1976 w Nowym Jorku) – amerykański aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.
Urodził się w Nowym Jorku jako syn Judith i Stephena Stollów[2]. Jego rodzice byli Żydami aszkenazyjskimi (pochodzenia rosyjskiego, węgierskiego, austriackiego, polskiego, litewskiego i niemieckiego)[3]. W latach 1988–1992[4][5][6] uczył się aktorstwa w ramach letnich obozów Long Lake Camp for the Arts[4]. Uczęszczał do Fiorello H. LaGuardia High School of Music & Art and Performing Arts[7], a następnie w 1998 ukończył Oberlin College[8] w Oberlin w Ohio. Do 2003 studiował aktorstwo w Tisch School of the Arts na New York University[9].
W 2001 wziął udział w animowanej komedii krótkometrażowej Okénka[10] z Jirím Lábusem. W 2003 zadebiutował na Broadwayu w sztuce Williama Shakespeare’a Henryk IV[11] u boku Kevina Kline’a i Ethana Hawke’a. W 2004 za rolę pana Marksa w przedstawieniu off-broadwayowskim Intimate Apparel autorstwa Lynn Nottage był nominowany do Drama Desk Award i AUDELCO Award[12]. W tym samym roku pojawił się gościnnie w serialach: CSI: Kryminalne zagadki Las Vegas, Czarodziejki i Nowojorscy gliniarze[13]. Potem zaczął również grywać w filmach, m.in. w dramacie Niki Caro Daleka północ (2005) z Charlize Theron, dramacie kryminalnym Paula McGuigana Zabójczy numer (2006) z Joshem Hartnettem, telewizyjnym dramacie biograficznym stacji Lifetime Historia Gwen Araujo (2006) w reżyserii Agnieszki Holland, dreszczowcu psychologicznym Joela Schumachera Numer 23 (2007) z udziałem Jima Carreya i fantastycznonaukowym dreszczowcu sensacyjnym Paula McGuigana Push (2009)[14] z Chrisem Evansem.
Od 2010 do 2011 wcielał się w detektywa Tomasa „TJ” Jaruszalskiego, jedną z głównych postaci serialu kryminalnego NBC Prawo i porządek: Los Angeles[13]. Woody Allen obsadził go w roli Ernesta Hemingwaya w komediodramacie fantasy O północy w Paryżu (2011), za którą otrzymał nominację do Independent Spirit Awards w kategorii najlepsza drugoplanowa rola męska[15][16]. 1 lutego 2013 dołączył do obsady serialu serwisu Netflix House of Cards w roli deputowanego Petera Russo[13], za którą w 2014 zdobył nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego w serialu, miniserialu lub filmie telewizyjnym[17].
W 2016 powrócił na scenę off-broadwayowską jako Raymond Brock w spektaklu Plenty[12]. W 2017 za rolę wodza greckiego Ulissesa w tragedii szekspirowskiej Troilus i Kresyda został uhonorowany nagrodą Joe A. Callaway Award[12]. Wkrótce wystąpił w kolejnych sztukach szekspirowskich: Juliusz Cezar (2017) jako Brutus, Otello (2018) jako Iago i Makbet (2019) w roli tytułowej[12].
W 2015 zawarł związek małżeński z aktorką Nadią Bowers[18].