Coscinodiscophyceae

W dzisiejszym artykule omówimy Coscinodiscophyceae, temat, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób. Coscinodiscophyceae był przedmiotem debaty, analiz i refleksji w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. W tym artykule zbadamy różne aspekty Coscinodiscophyceae, zbadamy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i przedstawimy krytyczne spojrzenie na jego znaczenie we współczesnym świecie. Coscinodiscophyceae to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym, a jego wpływ odczuwalny jest w wielu aspektach naszego codziennego życia. Zatem bez zbędnych ceregieli zagłębimy się w fascynujący świat Coscinodiscophyceae i wspólnie odkryjemy jego znaczenie w bieżącym kontekście.

Coscinodiscophyceae
Ilustracja
Coscinodiscus wailesii
Systematyka[1]
Domena

eukarionty

Supergrupa

Chromalveolata

Królestwo

chromisty

Gromada

Heterokontophyta

Podgromada

Coscinodiscophytina

Klasa

Coscinodiscophyceae

Nazwa systematyczna
Coscinodiscophyceae Round(inne języki) & Crawford(inne języki) 1990
Round, F.E., Crawford, R.M. & Mann, D.G. (1990). The diatoms biology and morphology of the genera. pp. , 1-747. Cambridge: Cambridge University Press.
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Coscinodiscophyceae – klasa okrzemek. Zdefiniowana w 1990 roku jako zbliżona do tradycyjnie wyróżnianej grupy okrzemek centrycznych o różnej randze systematycznej (Centriceae, Centrales(inne języki)). Później jej definicję modyfikowano. W niektórych ujęciach jest tożsama z taksonami wyższego lub niższego rzędu: Coscinodiscophytina Medlin & Kaczmarska 2004 lub Coscinodiscophycidae Round & Crawford 1990.

Według definicji opracowanej przez Lindę Medlin(inne języki) i Irenę Kaczmarską(inne języki) przedstawicieli tej klasy zwykle charakteryzuje symetria promienista ornamentacji. Wyrostki występują zwykle na obrzeżach pancerzyka i są to wyrostki labialne lub służące do łączenia w kolonie. Wyrostki położone na jego centralnej części są wyjątkowe. Organella zwykle tworzą zestaw określany jako G-ER-M, czyli aparat Golgiego przylega do cystern siateczki endoplazmatycznej i mitochondrium, a to przylega do błony komórkowej lub jądrowej, co jest uznawane za cechę starą ewolucyjnie. Kompleks ten może znajdować się w różnych regionach komórki. W chloroplastach pojedynczy pirenoid, połączony z błoną, nie stykający się z tylakoidami, przez który przenikają błoniaste lamelle[2].

Rozmnażanie płciowe na drodze oogamii. Auksospory rosną izometrycznie, mają giętkie ściany komórkowe z krzemionkowymi płytkami. W trakcie dojrzewania plemniki zwykle pozbywają się plastydów (są merogeniczne), czasem też aparatu Golgiego. Mają wydłużone jądra komórkowe i mitochondria[2].

Medlin i Kaczmarska swoją definicję oparły o cechy zgodne z wynikami analiz molekularnych. Okrzemki centryczne niezaliczone do tej klasy umieściły w nowo opisanej klasie Mediophyceae (Jouse & Prosbkina-Lavrenko) Medlin & Kaczmarska 2004. W większości mimo centrycznego kształtu, charakteryzuje je symetria dwubiegunowa, upodabniając je w tym do okrzemek pierzastych[2]. Rozdzielenie tych grup nastąpiło prawdopodobnie na początku jury[3].

W systemie AlgaeBase w połowie 2024 roku klasę dzielono w następujący sposób[1]:

Przypisy

  1. ↑ a b M.D. Guiry, G.M. Guiry: Class: Coscinodiscophyceae. AlgaeBase . World-wide electronic publication, National University of Ireland, Galway. . (ang.).
  2. ↑ a b c Linda K. Medlin, Irena Kaczmarska, Evolution of the diatoms: V. Morphological and cytological support for the major clades and a taxonomic revision, „Phycologia”, 43 (3), 2004, s. 245–270, DOI: 10.2216/i0031-8884-43-3-245.1, ISSN 0031-8884 (ang.).
  3. ↑ Linda K. Medlin, A timescale for diatom evolution based on four molecular markers : reassessment of ghost lineages and major steps defining diatom evolution, „Vie et milieu – Life and environment”, 65 (4), 2015, s. 219-238.