Coton de Tuléar
W dzisiejszym świecie Coton de Tuléar przyjął fundamentalną rolę w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy akademickim, Coton de Tuléar wywarł znaczący wpływ na sposób, w jaki żyjemy, pracujemy i odnosimy się do innych. Dlatego niezwykle ważne jest, aby w pełni zrozumieć rolę, jaką Coton de Tuléar odgrywa w naszym codziennym życiu i jak możemy ją najlepiej wykorzystać. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Coton de Tuléar, od jego powstania po ewolucję i implikacje, jakie ma w dzisiejszym świecie. Ponadto przeanalizujemy możliwe możliwości i wyzwania, jakie wynikają z obecności Coton de Tuléar w naszym społeczeństwie.
 Coton de Tuléar | |
| Kraj patronacki | |
|---|---|
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
25 – 32 (psy), 22 – 28 (suki) cm |
| Masa |
4 – 6 (psy), |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa IX, Sekcja 1, |
| KC(UK) |
Toy |
| UKC |
Grupa 9 – Companion Dog |
| Wzorce rasy | |
Coton de Tuléar – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji biszonów i ras pokrewnych. Stanowi osobną podsekcję – Coton de Tuléar. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
Nazwa psa jest związana z miejscem, do którego według legendy dotarły dwa psy pochodzące z rozbitego statku żeglarzy francuskich. Tuléar to miasto na południu Madagaskaru, gdzie licznie występowały psy tej rasy. Natomiast coton (fr. bawełna) odnosi się do bardzo miękkiej i puszystej sierści tych psów. W 1971 roku zostały oficjalnie uznane jako rasa przez FCI.[potrzebny przypis]
Wygląd
Głowa
Krótka, czaszka dość szeroka, stop zaznaczony, nos czarny (dopuszczalny też czekoladowy), kufa prosta.
Oczy
Raczej okrągłe, ciemne, żywe, dobrze rozmieszczone. Brzegi powiek czarne lub czekoladowe, w zależności od koloru nosa.
Szczęki
Zgryz nożycowy lub cęgowy.
Uszy
Trójkątne, opadające, osadzone wysoko, dość długie. Szerokość ok. 6 cm, długości ok. 7 cm, cienkie, pokryte włosem białym lub jednym z trzech dopuszczalnych:
- łaty beżowe mniej lub bardziej ciemne
- mieszanina włosów beżowych i czarnych
- niewielka ilość czarnych włosów dających wrażenie jasnoszarej łaty.
Szyja
Umięśniona, lekko łukowata, bez podgardla, skóra nie tworzy fałdów.
Tułów
Dłuższy niż wyższy, linia grzbietu minimalnie wypukła, grzbiet zwarty, lędźwie i klatka piersiowa dobrze rozwinięte, brzuch podciągnięty.
Ogon
Osadzony nisko, dosyć długi (18 cm), koniec uniesiony; w stanie spoczynku sięga poniżej stawu skokowego, w ruchu uniesiony.
Szata
Długa (przynajmniej 8 cm), włos bardzo delikatny, sprężysty, puszysty, gęsty. Może być lekko falisty.
Umaszczenie
Białe; dopuszczalne są jasnożółte lub jasnoszare znaczenia u szczeniąt. Jaśnieją one wraz z wiekiem[2].
Przypisy
Bibliografia
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO Sp. z o.o., Warszawa 2003