Cumań

W dzisiejszym świecie Cumań stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, środowisko czy kulturę, Cumań to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Przez lata było ono przedmiotem debat, badań i analiz z różnych perspektyw, co doprowadziło do niezliczonych opinii, teorii i odkryć. W tym artykule zagłębimy się w Cumań i zbadamy jego różne aspekty, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny.

Cumań
Цумань
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Rejon

kiwercowski

Populacja (2018)
• liczba ludności


6548[1]

Nr kierunkowy

+380 3365

Kod pocztowy

45233

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cumań”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cumań”
Ziemia50°50′04″N 25°53′05″E/50,834444 25,884722

Cumań (ukr. Цумань) – osiedle typu miejskiego w rejonie kiwereckim obwodu wołyńskiego Ukrainy.

Historia

Pierwsza wzmianka historyczna o miejscowości pochodzi z 1557. Od tego czasu do II wojny światowej pozostawała w ręku Radziwiłłów będąc jednym z głównych ośrodków ordynacji ołyckiej. W 1907 roku w Cumaniu otwarto największy na Wołyniu tartak, który korzystał z własnej elektrowni[2].

Status osiedla typu miejskiego uzyskano w roku 1940[3].

Podczas okupacji niemieckiej ukraińscy policjanci zabili w Cumaniu 13 Polaków, mieszkańców Obórek. Egzekucji dokonano 14 listopada 1942 roku[4]. Innym masowym mordem w Cumaniu było zabicie 300-500 osób przez oddział niemiecki. Iwan Kaczanowski datuje mord na 1941 rok a ofiary określa jako Ukraińców, Polaków i Żydów[5]. Według Rąkowskiego pacyfikacja Cumania odbyła się w 1943 roku w reakcji na działania UPA[2]. W tym czasie lasy cumańskie były obszarem zwiększonej aktywności UPA i partyzantki sowieckiej[2].

W kwietniu 1943 roku sotnia UPA "Jaremy" dokonała ataku na posterunek niemieckiej żandarmerii, według Grzegorza Motyki powołującego się na dokumenty UPA, zginęło 20 Niemców[6].

Zabytki

  • dawny kościół katolicki pw. św. Argentinusa, ufundowany w 1936 roku przez ostatniego ordynata ołyckiego, księcia Janusza Radziwiłła. Po wojnie przebudowany i używany przez instytucje kulturalne. Po upadku ZSRR częściowo udostępniony katolikom[2], jednak msze dla miejscowej wspólnoty parafialnej są odprawiane w innym miejscu[7].

Park narodowy

W pobliżu Cumania znajduje się park narodowy 'Cumańska Puszcza' o powierzchni 33475 ha[8]. Ze względu na występowanie rzadkiej flory i fauny, teren objęty jest ochroną. W rezerwacie 'Żubr' żyje m.in. kilkadziesiąt żubrów[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.16
  2. ↑ a b c d e Grzegorz Rąkowski, Wołyń. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część I, Pruszków: Rewasz, 2005, s. 261-262, ISBN 83-89188-32-5, OCLC 69330692.
  3. ↑ смт Цумань. Верховна Рада України. . (ukr.).
  4. ↑ Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 619, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.
  5. ↑ Іван Качановський, ОУН(б) та нацистські масові вбивства влітку 1941 року на історичній Волині w: Україна модерна 20, 2014, s. 227
  6. ↑ Grzegorz Motyka, Ukraińska partyzantka 1942-1960, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN, 2006, s. 200, ISBN 83-88490-58-3, OCLC 838973434.
  7. ↑ Цумань, парафія Всіх Святих. Diecezja łucka. . (ukr.).
  8. ↑ У К А З ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ Про створення Ківерцівського національного природного парку "Цуманська пуща"

Linki zewnętrzne

Osiedla typu miejskiego obwodu wołyńskiego