Czesław Wądolny

W tym artykule zajmiemy się tematem Czesław Wądolny, który zyskał duże znaczenie w różnych obszarach. Czesław Wądolny to temat, który wzbudził zainteresowanie specjalistów i ogółu społeczeństwa, wywołując debatę i dyskusję na temat jego implikacji i konsekwencji. Na przestrzeni lat Czesław Wądolny ewoluował i nabył nowe aspekty, które wymagają dogłębnej analizy. Dlatego niezwykle ważne jest dokładne zrozumienie wszystkich aspektów związanych z Czesław Wądolny, a w tym artykule zagłębimy się w jego znaczenie, wpływ na społeczeństwo i możliwe alternatywy, aby skutecznie sobie z tym poradzić.

Czesław Wądolny
kanonik, archiprezbiter, infułat
Ilustracja
ks. Czesław Wądolny (przed 1910)
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1859
Mucharz

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 1925
Kraków

Miejsce pochówku

Cmentarz Rakowicki w Krakowie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1881

Multimedia w Wikimedia Commons

Czesław Wądolny (ur. 25 stycznia 1859 w Mucharzu, zm. 23 czerwca 1925 w Krakowie) – polski duchowny rzymskokatolicki.

Życiorys

Urodził się w 1859 w Mucharzu[1]. Ukończył naukę w gimnazjum w Wadowicach[1]. Następnie odbywał studia teologiczne w Tarnowie, na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i na Frintaneum w Wiedniu[1].

W 1881 otrzymał sakrament święceń kapłańskich. Po powrocie do Krakowa został sekretarzem kardynała Albina Dunajewskiego[1]. Potem był notariuszem kurii książęco-biskupiej[1]. 9 grudnia 1886 otrzymał stopień doktora na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego na podstawie pracy pt. De fide Hebraeorum de immortalitate animae et de resurrectione corporum[2].

Został wikariuszem parafii Wszystkich Świętych w Krakowie[1]. W 1901 został kanonikiem kapituły krakowskiej, a później otrzymał godność scholastyka[1]. Przed 1918 został też prałatem domowym Ojca św.[3]. W 1906 obchodził w Krakowie ćwierćwiekowy jubileusz kapłaństwa[4]. Po śmierci Franciszka Symona od 1918 do 1925 był proboszczem (archiprezbiterem) Parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie przy katedrze mariackiej[1].

Zdjęcie grobu

Do 14 maja 1920 pełnił funkcję Starszego w Arcybractwie Miłosierdzia w Krakowie (zastąpiony przez Karola Drozdowskiego)[5]. Był fundatorem ochronki w rodzinnej wsi.

Zmarł 23 czerwca 1925[1]. Został pochowany w grobowcu archiprezbiterów Bazyliki Mariackiej na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j S. p. ks. Infułat Dr. Czesław Wądolny. „Nowości Illustrowane”. Nr 27, s. 13, 4 lipca 1925. 
  2. ↑ Karol Lewicki: Wykaz promowanych na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiell. w Latach 1896-1939. s. 314.
  3. ↑ Wolna Polska w listopadzie. fortyck.pl. .
  4. ↑ Ćwierćwiekowy jubileusz kapłaństwa. „Nowości Illustrowane”. Nr 43, s. 3, 1906. 
  5. ↑ Zmiana w kierownictwie Arcybractwa Miłosierdzia. „Nowości Illustrowane”. Nr 23, s. 6-7, 5 czerwca 1920. 

Bibliografia