W dzisiejszym świecie Daniel Köllerer stał się tematem istotnym i interesującym dla osób z różnych dziedzin i profili. Niezależnie od tego, czy są to badacze, profesjonaliści, studenci, czy po prostu ciekawskie osoby, Daniel Köllerer przykuł uwagę i wywołał debatę w różnych przestrzeniach. Od wpływu na społeczeństwo po globalne implikacje, Daniel Köllerer okazał się tematem, który zasługuje na dogłębne zbadanie i analizę. W tym artykule zagłębimy się w różne wymiary Daniel Köllerer, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ na naszą rzeczywistość.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 sierpnia 1983 |
Wzrost |
180 cm |
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
2002 |
Zakończenie kariery |
31 maja 2011 |
Trener |
Jürgen Waber |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
55 (19 października 2009) |
Australian Open |
1R (2010) |
Roland Garros |
1R (2009, 2010) |
Wimbledon |
1R (2009) |
US Open |
3R (2009) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
87 (9 marca 2009) |
Australian Open |
1R (2010) |
US Open |
1R (2009) |
Daniel Köllerer (ur. 17 sierpnia 1983 w Wels) – austriacki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Karierę tenisową rozpoczął w roku 2002.
W grze pojedynczej Austriak wygrał 5 turniejów rangi ATP Challenger Tour (wszystkie na nawierzchni ziemnej).
W marcu roku 2010 Köllerer zadebiutował w Pucharze Davisa w rundzie przeciwko Słowacji. Austriak przegrał oba swoje pojedynki singlowe, najpierw z Lukášem Lacko, a potem z Martinem Kližanem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 55. miejscu w połowie października 2009 roku, natomiast w zestawieniu deblistów w marcu 2009 roku zajmował 87. pozycję.
Köllerer znany był ze swojej impulsywności na kortach, stąd jego przydomek „Crazy Dani”. W czerwcu 2010 roku podczas jednego z turniejów doszło z jego udziałem do aktu rasistowskiego, kiedy to wypowiedział się obraźliwie o czarnoskórym Brazylijczyku Júlio Silvie[1].
31 maja 2011 roku został dożywotnio zdyskwalifikowany za ustawianie spotkań[2]. W marcu 2012 roku Międzynarodowy Trybunał Arbitrażowy ds. Sportu podtrzymał dyskwalifikację tenisisty[3].
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 2003 | Samarkanda | Ceglana | ![]() |
6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 2004 | Kijów | Ceglana | ![]() |
6:0, 3:6, 7:5 |
Zwycięzca | 3. | 2008 | Fürth | Ceglana | ![]() |
6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 2008 | Cali | Ceglana | ![]() |
6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 5. | 2009 | Rzym | Ceglana | ![]() |
6:3, 6:3 |