Danuta Rinn

W tym artykule przeanalizowano Danuta Rinn z różnych perspektyw, aby zrozumieć jego znaczenie i znaczenie dzisiaj. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę, Danuta Rinn stał się tematem bardzo interesującym dla osób w każdym wieku i z każdej branży. W tym kontekście zbadane zostaną jego pochodzenie, ewolucja w czasie oraz różne opinie i teorie, które się wokół niego krążą. Podobnie zbadane zostaną jego implikacje i konsekwencje w różnych obszarach, w celu zapewnienia kompleksowej i kompletnej wizji Danuta Rinn.

Danuta Rinn
Ilustracja
Danuta Rinn (1991)
Imię i nazwisko

Danuta Smykla

Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1936
Kraków

Data i miejsce śmierci

19 grudnia 2006
Warszawa

Zawód

piosenkarka, aktorka

Współmałżonek

Andrzej Rynduch (1959–1963)
Bogdan Czyżewski (1964–1974)

Lata aktywności

1963–2006

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Danuta Rinn, właściwie Danuta Smykla, także czasowo Danuta Czyżewska (ur. 17 lipca 1936 w Krakowie, zm. 19 grudnia 2006 w Warszawie[1][2]) – polska piosenkarka i aktorka.

Jej najbardziej znane utwory to „Na deptaku w Ciechocinku”, „Żeby choć raz” (oba z Bogdanem Czyżewskim), „Polskie skrzydła”, „Tyle wdzięku”, „Gdzie ci mężczyźni?”.

Życiorys

Ukończyła średnią szkołę muzyczną w Krakowie w klasie fortepianu. Studiowała na Wydziale Kompozycji krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, a podczas studiów współpracowała jako pianistka i akompaniatorka ze szkołą tańca Mariana Wieczystego i Rozgłośnią Krakowską Polskiego Radia, a jako piosenkarka z Teatrem na Wozie i kabaretem Centuś.

Debiutowała w Krakowie, a w 1963 przeniosła się do Warszawy i rozpoczęła karierę piosenkarki. Śpiewała w duecie z Bogdanem Czyżewskim i polskimi big bandami. W 1974 rozpoczęła solową karierę, m.in. zdobyła nagrodę Towarzystwa Przyjaciół Opola na 12. KFPP w Opolu za interpretację piosenki „Gdzie ci mężczyźni?”. Przez kolejne pięć lat współpracowała z Teatrem na Targówku w Warszawie, poza tym występowała z Kabaretem pod Egidą oraz brała udział na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[3].

Od początku lat 70. grała w filmach, takich jak Nagrody i odznaczenia, Zazdrość i medycyna, Bilans kwartalny, Doktor Murek, Kariera Nikosia Dyzmy. W ostatnich latach życia często występowała w serialach, m.in.: Niania, Graczykowie, czyli Buła i spóła, Samo życie, Adam i Ewa. W drugiej połowie lat 70. występowała w radiowej audycji 60 minut na godzinę, grając przez pewien czas obok Andrzeja Zaorskiego i Mariana Kociniaka główną rolę w cyklicznym słuchowisku Przygody radiowych piratów. W czasie działania „Solidarności” i w stanie wojennym stanęła po stronie prześladowanych oraz śpiewała m.in. w kościołach.

Od 2002 z powodu złego stanu zdrowia mieszkała w Domu Aktora w Skolimowie. Choć była już chora (cierpiała na zaawansowaną cukrzycę), wciąż myślała o organizowaniu koncertów, m.in. charytatywnych, ponadto wystąpiła w teledysku do piosenki zespołu Big Cyc „Każdy facet to świnia”[4]. Zmarła 19 grudnia 2006 o godz. 22:15 w szpitalu przy ulicy Wołoskiej w Warszawie w wyniku powikłań cukrzycowych. Pogrzeb artystki odbył się 22 grudnia 2006 na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 21-5-1)[5].

5 września 2020 za pomocą technologii cyfrowej pojawiła się podczas występu Eweliny Lisowskiej na 57. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki na Opolu[6].

Życie prywatne

Dwukrotnie rozwiedziona. Pierwszym mężem artystki był lekarz Andrzej Rynduch, od którego nazwiska utworzyła swój pseudonim artystyczny Rinn[7]. W latach 1964–1974 jej mężem był piosenkarz Bogdan Czyżewski[8]. Nie miała dzieci. Była matką chrzestną dziennikarki Kingi Rusin[9].

Odznaczenia

Dyskografia

Nagrobek Danuty Rinn na warszawskich Powązkach

z Bogdanem Czyżewskim

solo

Wybrane piosenki

Przypisy

  1. ↑ Danuta Rinn nie żyje.
  2. ↑ Piosenkarka i aktorka Danuta Rinn nie żyje – Wiadomości24.
  3. ↑ XII Festiwal Piosenki Radzieckiej, Zielona Góra, 9-12 czerwca 1976, b.n.s.
  4. ↑ Krzysztof Skiba, Jakub Jabłonka, Paweł Łęczuk: Skiba. Autobiografia łobuza. Ciągle na wolności. Kraków: Sine Qua Non, 2018, s. 417. ISBN 978-83-8129-293-1.
  5. ↑ Cmentarz Stare Powązki: DANUTA RINN, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  6. ↑ Telewizja Polska S.A, Ewelina Lisowska & Danuta Rinn – „Gdzie ci mężczyźni” , festiwalopole.tvp.pl (pol.).
  7. ↑ Tak o mężczyznach śpiewała tylko ona. „Retro Wspomnienia”. 4, s. 6-7, 2020. 423092. ISSN 2544-8323. (pol.). 
  8. ↑ Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 30, 28 lipca 2016, s. 32-33
  9. ↑ Gwiazdy i celebryci , kobieta.pl (pol.).
  10. ↑ Spotkanie twórców i artystów polskiej estrady. „Nowiny”. 146, s. 2, 2 lipca 1979. 
  11. ↑ W szpitalu pytali, kto odbierze Danutę Rinn. "Nikt, bo nie mam rodziny" , Onet Kultura, 29 marca 2024 .

Linki zewnętrzne