Danuta Ulicka

W dzisiejszym świecie Danuta Ulicka jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na życie codzienne, Danuta Ulicka przykuwa uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów. Zagłębiając się w ten temat, napotykamy mnóstwo informacji, opinii i punktów widzenia, które zmuszają nas do refleksji i kwestionowania naszych własnych uprzedzeń. W tym artykule zbadamy różne aspekty Danuta Ulicka, badając jego wpływ w różnych obszarach i jego ewolucję w czasie. Od jego powstania do obecnego stanu przestaniemy analizować najbardziej istotne i kontrowersyjne aspekty Danuta Ulicka, aby zapewnić pełną i wzbogacającą wizję tego tematu.

Danuta Ulicka
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1956
Warszawa

Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: literatura polska, teoria literatury
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski (1979)

Doktorat

1988
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

2000
Uniwersytet Warszawski

Profesura

2009

Uczelnia wyższa

Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego

Okres zatrudn.

Od 1979[1]

Pracownik naukowy, nauczyciel akademicki

Danuta Małgorzata Ulicka (ur. 8 czerwca 1956 w Warszawie[1]) – polska literaturoznawczyni, specjalistka w zakresie teorii literatury i poetyki, tłumaczka literatury rosyjskiej na język polski.

Biografia

Córka Jana Surowca i Teodozji z d. Bakalarczyk[1]. W latach 1971–1975 uczęszczała do VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie[1], w którym uzyskała maturę (1975)[2]. Ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim (1979)[1]. Doktorat obroniła w 1988 roku na Uniwersytecie Warszawskim, a habilitację uzyskała w 2000 roku, również na Uniwersytecie Warszawskim[1]. Tytuł profesora otrzymała w 2009 roku[3].

Profesor UW (od 2002 roku)[1]. Kierowniczka Zakładu Poetyki, Teorii Literatury i Metodologii Badań Literackich w Instytucie Literatury Polskiej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Wykładowczyni w Kolegium MISH UW, Collegium Artes Liberales UW i Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku[1]. Tłumaczyła na polski literaturę rosyjskojęzyczną (m.in. Michaił Bachtin, Siergiej Awierincew, Olga Freudenberg, Roman Jakobson). Dwukrotna laureatka nagrody Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (2005, 2007)[1].

Wybrane publikacje

Bibliografię podano za cytowanym źródłem[4].

Tłumaczenia

Książki naukowe

  • M. Bachtin, Estetyka twórczości słownej, Warszawa 1986.
  • S. Awierincew, Na skrzyżowaniu tradycji. Szkice o literaturze i kulturze wczesnobizantyjskiej, Warszawa 1988.
  • W.J. Propp, Nie tylko bajka, Warszawa 2000.
  • O.M. Freudenberg, Semantyka kultury, Kraków 2005.
  • Ja – Inny. Wokół Bachtina, t. 1–2 (red. naukowa), Kraków 2009.

Książki popularnonaukowe i literackie

  • R. Pogodin, Drzwi, Warszawa 1989.
  • A.D. Sacharow, Wspomnienia, t. 1, Warszawa 1992.
  • W. Jerofiejew, Rosyjska piękność, Warszawa 1993; wyd. 2: 2001.
  • A. Płatonow, Makar, który zwątpił, „Ogród” 1990, nr 1, s. 45–60.
  • W. Jerofiejew, Strusiaczek, „Potop” 1991, nr 6, s. 1; 4–5.

Książki autorskie

  • Ingardenowska filozofia literatury. Konteksty, Warszawa 1992.
  • Granice literatury i pogranicza literaturoznawstwa. Fenomenologia Romana Ingardena w świetle filozofii lingwistycznej, Warszawa 1999.
  • Literaturoznawcze dyskursy możliwe. Studia z dziejów nowoczesnej teorii literatury w Europie Środkowej i Wschodniej, Kraków 2007.
  • Słowa i ludzie. 10 szkiców z antropologii filologicznej, Warszawa 2013.

Książki zespołowe

  • Literatura. Teoria. Metodologia, Warszawa 1998 (wyd. 2: Warszawa 2001; wyd. 3: Warszawa 2006; przekład ukraiński zmieniony i rozszerzony: Literatura. Teorija. Metodologija, Kijów 2006).
  • Dialog. Komparatystyka. Literatura, pod redakcją naukową E. Kasperskiego i D. Ulickiej, Warszawa 2002.
  • Derrida/Adirred, pod red. naukową D. Ulickiej i Ł. Wróbla, Pułtusk 2006.
  • Tradycje polskiej nauki o literaturze. Warszawskie Koło Polonistów po 70 latach, praca zbiorowa pod redakcją D. Ulickiej i M. Adamiaka, Warszawa 2008.
  • Tekst (w) sieci, t. 1: redakcja naukowa D. Ulicka, t. 2 redakcja naukowa A. Gumkowska, Warszawa 2009.
  • Dramatyczność i dialogowość w kulturze, pod red. naukową A. Krajewskiej, D. Ulickiej, P. Dobrowolskiego, Poznań 2010.

Antologie

  • Poetyka. Genologia. Interpretacje, Warszawa 1997.
  • Poetyka, t. 1, Warszawa 1999; wyd. 2: Warszawa 2000; wyd. 3: Warszawa 2003; wyd. 4: Warszawa 2004.
  • Poetyka, t. 2, Warszawa 2000; wyd. 2: Warszawa 2001.
  • Teoria literatury i metodologia badań literackich, Warszawa 1999: wyd. 2: Warszawa 2001.
  • Teoretycznoliterackie tematy i problemy, Warszawa 2003.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j Danuta Ulicka. ppibl.ibl.waw.pl. .
  2. ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1975 (jako Danuta Małgorzata Surowiec). wne.uw.edu.pl. .
  3. ↑ Prof. dr hab. Danuta Małgorzata Ulicka, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) .
  4. ↑ Prof. dr hab. Danuta Ulicka. ilp.uw.edu.pl. .

Linki zewnętrzne