Daphné (1915)
W tym artykule poruszony zostanie temat Daphné (1915), który w ostatnim czasie zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Daphné (1915) był przedmiotem debaty, analiz i dyskusji w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i budząc zainteresowanie naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa. W tym sensie konieczne jest pełne zbadanie implikacji i konsekwencji, jakie niesie za sobą Daphné (1915), a także zastanowienie się nad możliwymi rozwiązaniami i działaniami, które mogłyby złagodzić jego wpływ. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zostaną omówione różne aspekty związane z Daphné (1915), oferując wszechstronną i krytyczną wizję, która pozwala nam zrozumieć jego zakres i bieżący kontekst.
 „Daphné” w latach 20. XX w. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
grudzień 1912 |
| Wodowanie |
25 października 1915 |
 Marine nationale
| |
| Wejście do służby |
lipiec 1916 |
| Wycofanie ze służby |
luty 1935 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
68 m |
| Szerokość |
5,53 m |
| Zanurzenie |
3,72 m |
| Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
| Napęd | |
| 2 silniki Diesla o łącznej mocy 1800 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1400 KM 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 2500 Mm przy 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 1 działo kal. 75 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
10 × 450 mm, 12 torped |
| Załoga |
43 |
Daphné (Q108) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej i okresu międzywojennego, druga jednostka typu Diane. Została zwodowana 25 października 1915 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a ukończono ją w lipcu 1916 roku. Okręt służył w Marine nationale do 1935 roku.
Projekt i budowa
„Daphné” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1912 roku[1]. Okręt zaprojektował inż. Jean Simonot, tworząc mniejszą wersję swojego poprzedniego projektu Gustave Zédé[2].
„Daphné” zbudowana została w Arsenale w Cherbourgu[1][3]. Stępkę okrętu położono w grudniu 1912 roku[3], a zwodowany został 25 października 1915 roku[1][2]. Nazwa okrętu nawiązywała do mitologicznej nimfy greckiej – Dafne[4].
Dane taktyczno–techniczne
„Daphné” była średniej wielkości oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej. Długość całkowita wynosiła 68 metrów, szerokość 5,53 metra i zanurzenie 3,72 metra[1][3][5]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 633 tony, a w zanurzeniu 891 ton[1][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki Diesla Sulzer o łącznej mocy 1800 koni mechanicznych (KM)[1][3]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Sabathé o łącznej mocy 1400 KM[1][2]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 17 węzłów na powierzchni i 11,5 węzła w zanurzeniu[1][2][3]. Zasięg wynosił 2500 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 130 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[2][3].
Okręt wyposażony był w 10 wyrzutni torped kalibru 450 mm (cztery wewnętrzne na dziobie, dwie na rufie oraz cztery zewnętrzne), z łącznym zapasem 12 torped oraz działo pokładowe kal. 75 mm[2][3][6]. Załoga okrętu składała się z 4 oficerów oraz 39 podoficerów i marynarzy[2][3].
Przebieg służby
„Daphné” została wcielona do służby w Marine nationale w lipcu 1916 roku[3]. Jednostka otrzymała numer taktyczny Q108[1]. Po wojnie okręt poddano modernizacji, m.in. skrócono czas zanurzania i zainstalowano nowy peryskop[1][3]. „Daphné” pełniła służbę do lutego 1935 roku, kiedy została skreślona z listy floty[1][3][a].
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
- ↑ a b c d e f g h Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 88.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 155.
- ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
- ↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 198.
Bibliografia
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
- Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
- John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
- Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. . (ang.).
