W tym artykule poruszony zostanie temat Deicide, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od Deicide, który zaznaczył się przed i po w sposobie, w jaki się odnosimy, po jego wpływ w sferze gospodarczej i politycznej, temat ten wywołał duże zainteresowanie i debatę zarówno wśród ekspertów, jak i obywateli. W tym kontekście przeanalizowane zostaną pochodzenie, ewolucja i konsekwencje Deicide, oferując szczegółowe spojrzenie na jego obecne i przyszłe implikacje i wyzwania.
![]() Deicide, 2009 | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Wydawnictwo | |
Powiązania |
Deicide – amerykańska grupa muzyczna wykonująca death metal, poruszając w swej twórczości zagadnienie satanizmu. Do 2008 roku zespół wydał dziewięć albumów studyjnych pozytywnie oceniane zarówno przez fanów, jak i krytyków muzycznych. Według danych z 2004 roku wydawnictwa zespołu w samych Stanach Zjednoczonych sprzedały się w nakładzie 491 826 egzemplarzy[4].
Zespół powstał 1987 roku w Tampie w stanie Floryda pod nazwą Carnage. Działalność grupy zainicjowali gitarzysta Brian Hoffman oraz perkusista Steve Asheim, do których wkrótce dołączyli brat Hoffmana – Eric (gitara) oraz basista i wokalista Glen Benton po którego przyjściu grupa zmieniła nazwę na Amon.
Jeszcze 1987 roku grupa zarejestrowała debiutanckie demo pt. Feasting the Beast oraz w dwa lata później demo pt. Sacrificial. Obydwa wydawnictwa znalazły się później na wydanej nakładem Roadrunner Records w 1993 roku kompilacji Amon: Feasting the Beast. W 1990 roku w wyniku nacisków wytwórni zespół zmienił nazwę na Deicide, która stała się jednocześnie tytułem debiutanckiego albumu. Wydawnictwo cieszyło się uznaniem zarówno fanów, jak i krytyków, obecnie zaś zaliczane jest do klasyki gatunku death metal.
Dwa lata później ukazał się kolejny zrealizowany Morrisound Recording album grupy pt. Legion z Scottem Burnsem w roli producenta. Album był promowany m.in. podczas koncertów w USA wraz z grupami Suffocation, Dismember i Vader. W 1995 roku ukazał się trzeci album grupy pt. Once Upon The Cross, a wraz z nim kontrowersje wokół okładki przedstawiającej sekcję zwłok Chrystusa. Ostatecznie album ukazał się z ocenzurowaną okładką, a ww. obraz umieszczony został wewnątrz bookletu.
Dwa lata później ukazał się kolejny album grupy pt. Serpents of the Light, zdaniem krytyków najważniejszy w historii grupy (m.in. czasopismo Metal Hammer). Rok później ukazał się pierwszy album koncertowy grupy pt. When Satan Lives zrealizowany podczas występu grupy w klubie House of Blues w Chicago w stanie Illinois. Po wydaniu albumu zespołowi zarzucono m.in. zbytnią ingerencję w nagrania (wyciszenie odgłosów publiczności). W 2000 roku ukazał się piąty album grupy pt. Insineratehymn prezentujący złagodzoną formę stylu muzycznego grupy. Rok później w opinii fanów na złość wytwórni Roadrunner Records wydana została płyta In Torment In Hell zrealizowano w ciągu pięciu dni kosztem 5000 dolarów amerykańskich, nie odniosła sukcesu.
W dwa lata później ukazał się ostatni na mocy kontraktu z Roadrunner Records kompilacyjny album The Best of Deicide. Wkrótce potem grupa podpisała kontrakt płytowy z brytyjską wytwórnią muzyczną Earache Records na mocy którego ukazał się ceniony przez fanów i krytyków album pt. Scars of the Crucifix[potrzebny przypis]. Było to również ostatnie wydawnictwo z braćmi Hoffman w składzie, którzy w wyniku nieporozumień z pozostałymi członkami grupy odeszli z niej 25 listopada 2004 roku.
Jeszcze tego samego roku do zespołu dołączyli znany z występów w grupie Vital Remains instrumentalista Dave Suzuki oraz znany z Cannibal Corpse gitarzysta Jack Owen. Niedługo potem z grupy odszedł Suzuki którego zastąpił Ralph Santolla występujący poprzednio m.in. w grupie Iced Earth.
W 2006 roku już w nowym składzie grupa nagrała kolejny album zatytułowany The Stench of Redemption wydany 22 sierpnia 2006 roku ponownie nakładem Earache Records[5]. W 2007 roku zespół opuścił Ralph Santolla. W ramach kontraktu muzyk uczestniczył sesyjnie w nagraniach wydanego w 2008 roku albumu Till Death Do Us Part[6]. Nagrania zostały zarejestrowane w Morrisound Studio na Florydzie[7]. W styczniu 2009 roku zespół podpisał kontrakt z wytwórnią muzyczną Century Media Records[8]. Również styczniu zespół odbył europejską trasę koncertową Winterfest wraz z grupami Samael, Vader, Devian, Order Of Ennead oraz The Amenta[9]. Podczas koncertów Deicide jako drugi gitarzysta wystąpił Ralph Santolla[9].
|
|
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Sprzedaż | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
US Ind. [12] |
US Heat. [12] |
SWE [13] |
FRA [14] |
DEU [15] |
UK [16] |
JPN [17] | |||||||||||||
Deicide |
|
– | – | – | – | – | – | – |
| ||||||||||
Legion |
|
– | 16 | – | – | – | – | – |
| ||||||||||
Once Upon the Cross |
|
– | 22 | – | – | – | 66 | – |
| ||||||||||
Serpents of the Light |
|
– | 17 | – | – | – | – | – |
| ||||||||||
Insineratehymn |
|
– | – | – | – | – | – | – |
| ||||||||||
In Torment in Hell |
|
– | – | – | – | – | – | – |
| ||||||||||
Scars of the Crucifix |
|
1 | 24 | – | 140 | – | 179 | – |
| ||||||||||
The Stench of Redemption |
|
21 | 11 | – | 99 | 84 | 170 | 213 |
| ||||||||||
Till Death Do Us Part |
|
– | 11 | 56 | 168 | – | – | – |
| ||||||||||
To Hell with God |
|
45 | 10 | – | 200 | – | – | – |
| ||||||||||
In the Minds of Evil |
|
32 | 47 | – | – | – | – | – |
| ||||||||||
Overtures of Blasphemy |
|
– | – | – | – | 22 | – | – | |||||||||||
„–” oznacza, że album nie był notowany. |
Tytuł | Dane dot. albumu | Sprzedaż |
---|---|---|
When Satan Lives |
|
|
Tytuł | Dane dot. albumu | Sprzedaż |
---|---|---|
Amon: Feasting the Beast |
|
|
The Best of Deicide |
|
|
Tytuł | Dane dot. albumu |
---|---|
When London Burns |
|
Doomsday in L.A |
|
Tytuł | Rok | Reżyseria | Album | Źródło |
---|---|---|---|---|
„Scars of the Crucifix” | 2004 | Peter Bridgewater | Scars of the Crucifix | [25] |
„Homage For Satan” | 2006 | Alfred Tomaszewski, Matthew Stawski | The Stench of Redemption | [26] |
„Desecration” | Alfred Tomaszewski | [27] | ||
„Conviction” | 2012 | David Brodsky, Tim Kellen | To Hell with God | [28] |
„End the Wrath of God” | 2013 | – | In the Minds of Evil | [29] |