W tym artykule szczegółowo omówimy temat Diatoma problematica, badając jego różne aspekty i odkrywając jego znaczenie w bieżącym kontekście. Diatoma problematica jest od dawna przedmiotem zainteresowania i dyskusji, ze względu na jego wpływ na różne obszary życia codziennego. Na przestrzeni lat Diatoma problematica wywołał liczne refleksje i analizy, wykazując jego znaczenie i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. W tym artykule postaramy się rzucić światło na Diatoma problematica, zapewniając kompleksową i szczegółową wizję, która pozwoli czytelnikowi zrozumieć jego zakres i znaczenie w dzisiejszym świecie.
Systematyka[1] | |
Domena | |
---|---|
Supergrupa | |
Królestwo | |
Gromada | |
Klasa | |
Podklasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Diatoma problematica |
Nazwa systematyczna | |
Diatoma problematica Horst Lange-Bertalot 1993 85 neue Taxa und über 100 weitere neu definierte Taxa ergänzend zur Süsswasserflora von Mitteleuropa, Vol. 2/1-4. Bibliotheca Diatomologica 27: 1-164, 134 pl. |
Diatoma problematica – gatunek okrzemek występujących w wodach słodkich.
W naturze tworzy zygzakowate kolonie. Jednokomórkowe osobniki o rozmiarach 20–50 μm długości i 5–7 μm szerokości. Skorupki widziane z boku prostokątne, od góry mniej lub bardziej eliptyczne z równomiernie szerokimi końcami, górnym (apikalnym) i dolnym (bazalnym). Na powierzchni okrywy znajdują się delikatne prążki i bardziej masywne żebra i po jednym wyrostku labialnym[2].
Najbardziej podobnym z wyglądu gatunkiem jest Diatoma moniliformis, zwłaszcza dłuższe osobniki z podgatunku D. moniliformis ovalis. W odróżnieniu od D. problematica u gatunku tego na okrywach występują po dwa wyrostki labialne. Podobne, choć zwykle szersze, są również osobniki Diatoma vulgaris i Diatoma ehrenbergii[2]. Podobne są też osobniki Diatoma polonica, jednak są bardziej eliptyczne i zwykle krótsze[3].
Gatunek fitobentosowy, słodkowodny, choć określany jako halofilny. Występuje głównie w wodach płynących, w jeziorach rzadszy[2]. W polskim wskaźniku okrzemkowym do oceny stanu ekologicznego rzek (IO) nieuznany za gatunek referencyjny ani dla rzek o podłożu węglanowym, ani krzemianowym. Przypisano mu wartość wskaźnika saprobii równą 1,3, co odpowiada preferencji do wód mało zanieczyszczonych materią organiczną, a nie przypisano wartości wskaźnika trofii[4]. Niemniej spotykany jest głównie w wodach eutroficznych, a nawet politroficznych i zasolonych[2]. W niemieckim wskaźniku RAQ dla alpejskich jezior jest gatunkiem wskazującym na degradację[5]. Zwykle nie dominuje w środowisku, występując z innymi gatunkami[2].