W tym artykule zbadamy wpływ Didrik Solli-Tangen na współczesne społeczeństwo i jego znaczenie w różnych obszarach życia codziennego. Didrik Solli-Tangen był przedmiotem debat i analiz w różnych dyscyplinach, od psychologii po ekonomię, w tym politykę i kulturę popularną. Na przestrzeni historii Didrik Solli-Tangen odegrał kluczową rolę w ewolucji i transformacji społeczeństw ludzkich, wpływając na nasze przekonania, wartości i zachowania. Poprzez dogłębną analizę zbadamy wiele aspektów Didrik Solli-Tangen i jego wpływ na dzisiejszy świat.
![]() (2010) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 2003 |
Wydawnictwo |
Universal Music Norway, Class A Records |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Didrik Solli-Tangen (ur. 11 czerwca 1987 w Porsgrunn) – norweski piosenkarz. Reprezentant Norwegii w 55. Konkursie Piosenki Eurowizji (2010).
W wieku 15 lat założył zespół muzyczny, w którym początkowo grał na perkusji, a następnie również śpiewał w chórkach[1]. Po odkryciu talentu wokalnego, zaczął występować publicznie oraz szkolić głos pod okiem Andersa Vangena. Pomimo namów ojca, by ćwiczył śpiew w kierunku muzyki poważnej, zainspirował się Robbie Williamsem. Nauczyciel przekonał go do klasycznych artystów, pożyczając mu różne płyty CD. W 2009 zaczął studiować muzykę klasyczną w Instytucie Muzycznym The Barrat Due w Oslo[1][2][3].
18 grudnia 2009 został ogłoszony jednym z finalistów programu Melodi Grand Prix mającego wyłonić reprezentanta Norwegii w Konkursie Piosenki Eurowizji[4]. Jego konkursową piosenkę „My Heart Is Yours” napisali Hanne Sørvaag i Fredrik Kempe[5][6]. Pod koniec stycznia 2010[7] wystąpił z nią w półfinale[8] i awansował do finału selekcji[9][10], który został rozegrany 6 lutego[11][12]. Zajął w nim pierwsze miejsce, zdobywszy 466 675 głosów publiczności oraz wysokie oceny od czteroosobowej komisji sędziowskiej, dzięki czemu wygrał eliminacje, zostając reprezentantem Norwegii, gospodarza 55. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanego w Oslo[13][14]. Po finale został bohaterem dokumentu telewizyjnego Stemmen fra Telemark, w którym pokazano jego przygotowania do występu w konkursie, a także wydarzenia zza kulis oraz sceny z życia prywatnego[15]. Na początku maja wystąpił w duecie z José Carrerasem podczas koncertu dla norweskich olimpijczyków, który wystartowali w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich zorganizowanych w Vancouver[16]. 22 maja rozpoczął próby do występu w Konkursie Piosenki Eurowizji[17][18][19]. 29 maja wystąpił jako trzeci w kolejności w koncercie finałowym[20] i zdobył łącznie 35 punktów, zajmując 20. miejsce[21][22]. 1 listopada wydał debiutancki album studyjny, zatytułowany Guilty Pleasures, z którym trafił na 28. miejsce listy najczęściej kupowanych płyt w Norwegii[23]. Również w 2010 uczestniczył w koncercie Elisabeth Andreassen oraz Alexandra Rybaka w Tønsbergu[24]. Następnie nawiązał z duetem współpracę, tworząc zespół o nazwie B.A.D., z którym wyruszyli w ogólnonorweską trasę koncertową[25].
18 listopada 2013 wydał drugi solowy album pt. The Journey[26], który promował singlami „Without You”[27] i „Six Ribbons”[28].
Współprowadził dziesiątą edycję programu rozrywkowego TV2 Skal vi danse? (2014)[29][30][a].
Rok | Tytuł | Najwyższa pozycja |
---|---|---|
NOR | ||
2010 | Guilty Pleasures[32]
|
28[23] |
2013 | The Journey[26]
|
— |
Rok | Tytuł | Najwyższa pozycja |
Album |
---|---|---|---|
NOR | |||
2010 | „My Heart Is Yours” | 2 | Guilty Pleasures |
„Best Kept Secret” | — | ||
2011 | „Compass” | — | |
2012 | „We Can Do More” | — | — |
2013 | „Without You” | — | The Journey |
„Six Ribbons” | — | ||
„Lyset i Betlehem” (z Olem Edvarden Antonsenem i Sølvguttene) |
— | — |