W dzisiejszym świecie Digamma stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę popularną, Digamma przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów. Wraz z rosnącą liczbą badań i debat poświęconych jego znaczeniu, Digamma stał się centralnym tematem współczesnego dyskursu. W miarę jak wkraczamy w coraz bardziej zglobalizowany i połączony świat, znaczenie Digamma wydaje się rosnąć, przyciągając uwagę osób z różnych dziedzin i dyscyplin. W tym artykule zbadamy niektóre z najbardziej istotnych wymiarów Digamma i jego wpływ na różne aspekty dzisiejszego społeczeństwa.
Ϝ ϝ | |
![]() | |
Informacje podstawowe | |
Majuskuła |
Ϝ, Ͷ |
---|---|
Minuskuła |
ϝ, ͷ |
Podstawowy alfabet |
grecki |
Wartość liczbowa |
6 |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Digamma (stgr. ϝαύ/δίγάμμα, pisana Ϝϝ lub Ͷͷ) – litera, która występowała w archaicznym alfabecie greckim, w którym oznaczała głoskę /v/ lub /w/. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 6. Pochodzi prawdopodobnie (tak jak i ypsilon) od fenickiej litery waw. Nie znamy jej oryginalnej greckiej nazwy, prawdopodobnie brzmiała ona Ϝαῦ (wym. wau). Nazwa „digamma” („podwójna gamma”) powstała później, ze względu na jej kształt. Digammy używano do zapisu liczby 6 tylko w starożytności, od czasów bizantyjskich służy do tego ligatura stigma () stanowiąca połączenie sigmy i tau. Współcześnie zamiast stigmy często używa się ciągu liter sigma i tau (ΣΤ στ). Za pośrednictwem alfabetu zachodniogreckiego digamma jako litera F przeszła do alfabetu łacińskiego.
Gdy Grecy ok. IX w. p.n.e. zapożyczyli litery semickie, by stworzyć swój własny alfabet, użyli do zapisu odziedziczonej po języku praindoeuropejskim spółgłoski fenickiej litery waw. Spółgłoska zanikła jednak razem z dialektami greckimi, gdy wyparła je oparta głównie na dialekcie attyckim i jońskim greka koine, przodek języka nowogreckiego. Głoska była obecna w dialektach Lakonii, Beocji, Cypru i kilku innych, nie występowała jednak (lub bardzo wcześnie zanikła) w dialektach attyckim, jońskim i wschodnich odmianach dialektu doryckiego. Stopniowy zanik głoski w dialektach czynił obecność digammy w alfabecie greckim zbyteczną.
Litera digamma znalazła się także w alfabecie gockim i koptyjskim. W obu przypadkach służy do zapisu liczb za pomocą liter.
Majuskuły digammy nie używa się jako symbolu, ponieważ wygląda ona podobnie do łacińskiej litery F.
W Unicode litera jest zakodowana:
Znak | Unicode | Kod HTML | Nazwa unikodowa | Nazwa polska |
---|---|---|---|---|
Ϝ | U+03DC | Ϝ lub Ϝ
|
GREEK CAPITAL LETTER DIGAMMA | wielka litera grecka digamma |
ϝ | U+03DD | ϝ lub ϝ
|
GREEK SMALL LETTER DIGAMMA | mała litera grecka digamma |
Ͷ | U+0376 | Ͷ lub Ͷ
|
GREEK CAPITAL LETTER PAMPHYLIAN DIGAMMA | wielka litera grecka pamfilska digamma |
ͷ | U+0377 | ͷ lub ͷ
|
GREEK SMALL LETTER PAMPHYLIAN DIGAMMA | mała litera grecka pamfilska digamma |
W LaTeX-u używa się znacznika:
Znak | LaTeX |
---|---|
\Digamma
| |
\digamma
|