Dimowo

W tym artykule przyjrzymy się Dimowo, bardzo aktualnemu tematowi, który wzbudził duże zainteresowanie w różnych sektorach. Dimowo to koncepcja, która w ostatnich latach była przedmiotem debaty i analiz, a jej wpływ na społeczeństwo był znaczący. Od momentu powstania Dimowo budzi sprzeczne opinie i jest źródłem refleksji dla ekspertów i badaczy w tej dziedzinie. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane ze Dimowo, od jego powstania po ewolucję w czasie, zajmując się także jego implikacjami i wpływem na odpowiednią dziedzinę.

Dimowo
Димово
ilustracja
Państwo

 Bułgaria

Obwód

Widyń

Gmina

Dimowo

Powierzchnia

15,975 km²

Wysokość

75 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


1 243[1]

Nr kierunkowy

09341[2]

Kod pocztowy

3750[3]

Tablice rejestracyjne

BH

Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Dimowo”
Ziemia43°45′00,00″N 22°43′58,80″E/43,750000 22,733000

Dimowo (bułg. Димово)[4]miasto w północno-zachodniej Bułgarii, w obwodzie Widyń. Siedziba administracyjna gminy Dimowo. Ośrodek uprawy winorośli i przemysłu jedwabniczego.

Geografia

Dimowo położone jest w zachodniej części Niziny Naddunajskiej. Przez miasto przepływa Arczar i Bełskata reka. Wokół miasta istnieją liczne szlaki przyrodnicze.

Historia

Pierwszymi osadnikami na terenach Dimowa byli Rzymianie, o czym świadczą wykopaliska ze znalezionymi przedmiotami i masywny starożytny most w obszarze Dandara. W połowie XIX w. Dimowo było jednym z największych miast Bułgarii. W latach 1877–1878 w okolicach Dimowa stoczono liczne bitwy wojny rosyjsko-tureckiej. Pierwsza szkoła podstawowa w mieście została otwarta jesienią 1879 roku[5].

Sport

W Dimowie funkcjonuje klub kolarstwa górskiego „Botew Dimowo”.

Panorama

Panorama Dimowa
Panorama Dimowa
Szkoła

Przypisy

  1. Национален статистически институт: 6.1.1. Ludność według powiatów, gmin, miejsca zamieszkania i płci – Dane. 2011-04-27. . (bułg.).
  2. Numery kierunkowe w Bułgarii.
  3. Kod pocztowy.
  4. Nazewnictwo. . .
  5. Felix Kanitz, 1880. La Bulgarie Danubienne et le Balkan, Etudes de voyage (1860–1880). Paris, Librairie Hachette et Cie.

Linki zewnętrzne