Droga (serial telewizyjny)
Wygląd
przypnij
ukryj
Jelcz 300, tego typu samochód ciężarowy prowadzi w serialu Marian Szyguła
Droga – polski czarno-biały serial telewizyjny z 1973 roku w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego, z Wiesławem Gołasem w głównej roli kierowcy warszawskiego PKS-u.
Serial miał premierę w styczniu 1975 w programie pierwszym TVP, a większość odcinków była pokazywana w niedziele, po Bajce dla dorosłych. Został wydany na DVD w 2007 roku przez TVP.
Opis fabuły
Serial opowiada perypetie i przygody warszawskiego kierowcy bazy transportowej PKS, odbywającego kursy samochodem ciężarowym marki Jelcz bądź autobusem Autosan. Każdy jego wyjazd w teren to pretekst do pokazania innych ludzi i nowych spraw ówczesnej rzeczywistości Polski. Cechą charakterystyczną każdej z nowel serii jest zaprezentowanie różnych gatunków filmowych – ukazane są wątki melodramatyczne, komediowe, serial nosi też znamiona dramatu obyczajowego i kryminału.
Główny bohater Marianek to w swoich sprawach życiowy pechowiec i nieudacznik. Jednocześnie jest człowiekiem o gołębim sercu, wrażliwym na cudze nieszczęścia i krzywdę, chętnym do niesienia pomocy, nawet własnym kosztem. Zawsze jest gotów pomóc innym i rozwiązać ich problemy, choć zazwyczaj sam nie wychodzi na tym najlepiej. Jego ulubionym powiedzeniem jest „absolutnie”.
Lista odcinków
- „Musisz to wypić do dna” (premiera piątek 3 stycznia 1975 o 9:15)
- „Numer próbny” (premiera niedziela 5 stycznia 1975 o 20:25)
- „Ostatnich gryzą psy” (premiera niedziela 12 stycznia 1975 o 20:25)
- „Pasażer z nożem w kieszeni” (premiera niedziela 19 stycznia 1975 o 20.25)
- „Rysopis uwodziciela” (premiera niedziela 26 stycznia 1975 o 20.25)
- „Stan wyjątkowy” (premiera niedziela 2 lutego 1975 o 20.25)
Obsada
Role główne
Postacie epizodyczne
|
|
- Mieczysław Waśkowski (Czarny)
- Bogusław Sochnacki (magazynier w Augustowie, następca Wróbla)
- Mirosława Dąbrowska
- Andrzej Krasicki (członek komisji egzaminującej kandydatów do „Mazowsza”)
- Bohdan Łazuka (w roli samego siebie)
- Janusz Mond (chłopak poznany w Karolinie)
- Irena Remiszewska
- Waldemar Kownacki (chłopak w Karolinie)
- Teresa Szmigielówna (Krawczyńska, matka Joli)
- Bronisław Pawlik (Krawczyński, ojciec Joli)
- Mieczysław Hryniewicz (Kajtek)
- Beata Torchalska (Jola Krawczyńska, dziewczyna Kajtka)
- Wanda Ostrowska (przedszkolanka)
- Jolanta Lothe (barmanka w motelu)
- Paweł Brun
- Wojciech Preisner
- Leonard Andrzejewski (milicjant drogówki, znajomy Marianka)
- Władysław Hańcza (Władysław Kargul)
- Wacław Kowalski (Kazimierz Pawlak)
- Halina Buyno-Łoza (Aniela Kargul, żona Władysława)
- Anna Dymna (Ania Pawlakówna, wnuczka Pawlaka i Kargula)
- Jerzy Janeczek (Witia Pawlak, syn Kazimierza)
- Ilona Kuśmierska (Jadźka Pawlakowa, córka Kargula)
- Andrzej Wasilewicz (Zenek Adamiec, narzeczony Ani)
- Maria Zbyszewska (Mania Pawlak, żona Kazimierza)
- Aleksander Fogiel (sołtys)
- Jerzy Turek (milicjant Franio)
- Elżbieta Czajkowska (Krysia, oszukana przez uwodziciela)
- Witold Pyrkosz („Warszawiak”)
- Barbara Sułkowska (Irma, oszukana przez uwodziciela)
- Zygmunt Bielawski (Paweł Pawlak, młodszy syn Kazimierza)
- Andrzej Kierc (listonosz)
- Elżbieta Jasińska (doktor Maria Lewandowska)
- Celina Klimczak (Lewandowska, matka doktor Marii)
- Janusz Kłosiński (kolejarz Czerniak)
- Aleksander Pociej (Michał „Linek” Wąsowski, syn Marian Szyguły)
- Zdzisław Kozień (szef komitetu przeciwpowodziowego)
- Marta Ławińska (Ewa Wąsowska, była partnerka Marianka)
- Adolf Chronicki (Lewandowski, ojciec doktor Marii)
- Magdalena Cynkutis (Olka, córka sąsiada Lewandowskich)
- Marian Opania (mężczyzna ratujący Czerniaka)
- Janusz Paluszkiewicz (sąsiad Lewandowskich)
- Marian Rułka (pielęgniarz, znajomy Marii Lewandowskiej)
|
Ścieżka dźwiękowa
- Autorem słów i wykonawcą piosenki z czołówki pt. „Absolutnie” jest Wojciech Młynarski. Muzykę skomponował Jerzy Derfel. Tytuł utworu odnosi się do słowa nadużywanego przez głównego bohatera serialu.
Nagrody
- 1974 – Sylwester Chęciński Gdynia (do 1986 Gdańsk) (FPFF) – nagroda Publiczności w kategorii filmu telewizyjnego
- 1975 – Andrzej Mularczyk Nagroda „Medal Komisji Edukacji Narodowej” – nagroda za walory wychowawcze filmu
- 1975 – Sylwester Chęciński Nagroda „Medal Komisji Edukacji Narodowej” – nagroda za walory wychowawcze filmu
- 1975 – Wiesław Gołas Nagroda „Medal Komisji Edukacji Narodowej” – nagroda za walory wychowawcze filmu
- 1975 – Andrzej Mularczyk Nagroda Ministra Obrony Narodowej wyróżnienie
- 1975 – Sylwester Chęciński Nagroda Ministra Obrony Narodowej wyróżnienie
Odniesienia
Akcja odcinka „Rysopis uwodziciela” zawiera pewne elementy późniejszej fabuły filmu stworzonego przez reżysera i scenarzystów Nie ma mocnych, czyli drugiej części trylogii o zwaśnionych rodzinach Karguli i Pawlaków. Oszust matrymonialny posługuje się zgubionym dowodem tożsamości Mariana Szyguły i wyłudza pieniądze od uwiedzionych kobiet. Bohater serialu postanawia pomóc dwóm oszukanym kobietom i wspólnie poszukują złoczyńcy. Różne okoliczności sugerują, że może nim być narzeczony Ani, wnuczki Kargula i Pawlaka, choć nie posługuje się on personaliami Szyguły. Wszyscy spotykają się wreszcie we wsi, w której właśnie odbył się ślub. W poszukiwaniu nowej ofiary trafia tam także sam oszust.
Przypisy
- ↑ Fragment opisu serialu na stronie Telewizji Polskiej.
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Filmy i seriale w reżyserii
Sylwestra Chęcińskiego1960–1969 |
|
---|
1970–1979 |
|
---|
1980–1989 |
|
---|
1990–2009 |
|
---|
Seriale TV |
|
---|