W tym artykule poruszony zostanie temat EMD DDA40X, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Zbadane zostaną różne perspektywy związane ze EMD DDA40X, od jego początków po dzisiejsze wpływy. Zbadane zostanie znaczenie zrozumienia i przeanalizowania EMD DDA40X, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie w dzisiejszym świecie. Ponadto omówione zostaną wyzwania i możliwości, jakie stwarza EMD DDA40X, a także możliwe rozwiązania, które się pojawiają, aby sprostać wyzwaniom, które reprezentuje. Krótko mówiąc, ten artykuł ma na celu przedstawienie szerokiej i wzbogacającej wizji EMD DDA40X, w celu zachęcenia do refleksji i debaty na ten temat.
![]() Union Pacific DD40X "Centennial" | |
Producent | |
---|---|
Lata budowy |
1969–1971 |
Układ osi |
Do'Do' |
Wymiary | |
Masa służbowa |
247 ton |
Długość |
30 m |
Szerokość |
3,15 m |
Wysokość |
4,56 m |
Napęd | |
Trakcja |
spalinowa |
Typ silników | |
Pojemność zbiorników paliwa |
31 154 l |
Parametry eksploatacyjne | |
Moc znamionowa |
6600 KM (4900 kW) |
Prędkość konstrukcyjna |
90 mph |
EMD DDA40X "Centennial" – najsilniejsza lokomotywa spalinowo-elektryczna świata produkowana w latach 1969-1971, używana przez firmę Union Pacific Railroad.
Pierwsza lokomotywa o numerze 6900 została uroczyście dostarczona podczas obchodów 100-lecia zbudowania linii transamerykańskiej, stąd jej przydomek Centennial.
Stworzenie lokomotywy polegało na dosłownym zespawaniu dwóch części silnikowych i "kanadyjskiej kabiny" z przodu. DDA40X była przez to bardzo ciężka, ważyła niemal 250 ton, a przy 8 osiach i nacisku większym niż 30 ton/oś niszczyła tory. Właśnie przez to nie utrzymała się długo na rynku, choć jeden egzemplarz jest w użyciu do dziś.
"X" w nazwie oznaczało "eksperymentalna". DD40X była zaprojektowana głównie w celu zastosowania technologii przyszłościowych w nowszych lokomotywach EMD. Projekt kanadyjskiej kabiny znalazł tam zastosowanie "dwadzieścia lat wprzód", ta dziś jest obecna w niemal każdej lokomotywie spalinowej.