Eagles Live

W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Eagles Live wywarł na współczesne społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Eagles Live przyciąga uwagę i zainteresowanie ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu, stając się tematem dyskusji w różnych kręgach społecznych. Przez lata Eagles Live ewoluował i dopasowywał się do zmian kulturowych i technologicznych, pozostając istotnym w stale zmieniającym się świecie. W tej eksploracji przyjrzymy się, jak Eagles Live wpłynął na nasze życie, od jego implikacji w polityce i ekonomii, po wpływ na kulturę popularną i rozrywkę.

Eagles Live
Wykonawca albumu koncertowego
Eagles
Wydany

7 listopada 1980

Nagrywany

20÷22 października 1976 w The Forum, Los Angeles i 27÷29 lipca 1980 w Santa Monica Civic Auditorium, Santa Monica i 31 lipca 1980 w Long Beach Arena, Long Beach

Gatunek

rock

Długość

1:16:50

Wydawnictwo

Asylum Records[1]

Producent

Bill Szymczyk[1]

Oceny
Album po albumie
The Long Run
(1979) 		Eagles Live
(1980) 		Eagles Greatest Hits Volume 2
(1982)
Single z albumu Eagles Live
  1. „Seven Bridges Road / The Long Run”
    Wydany: 15 grudnia 1980, Asylum E-47100

Eagles Live – pierwszy album koncertowy amerykańskiej grupy rockowej Eagles, wydany w listopadzie 1980 roku. Płytę wydała wytwórnia płytowa Asylum Records pod numerem katalogowym BB-705[1] i w wersji winylowej jest albumem dwupłytowym. Nieoficjalnie grupa rozwiązała się 31 lipca 1980 po ich koncercie w Long Beach. Jednakże zespół miał zobowiązania względem wytwórni Elektra/Asylum do wydania albumu koncertowego. Glenn Frey i Don Henley miksowali nagrania na przeciwnych wybrzeżach USA decydując, że żaden z nich nie będzie w tym samym czasie w jednym stanie, nie mówiąc już o tym samym studio. Z płyty ukazał się singel „Seven Bridges Road” będący coverem nagrania Steve’a Younga z roku 1969. Utwór dotarł do pozycji #21 amerykańskiej Billboard Hot 100, będąc przez 14 tygodni na liście[3].

Według zrzeszenia amerykańskich wydawców muzyki RIAA od czasu premiery płyty w samych tylko Stanach Zjednoczonych sprzedaż wyniosła ponad 7 mln egzemplarzy[4].

Lista utworów

A1. „Hotel California” 6.55

(Don Felder, Don Henley, Glenn Frey)

  • Nagrania dokonano 29 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
A2. „Heartache Tonight” 4.35

(Don Henley, Glenn Frey, Bob Seger, J.D. Souther)

  • Nagrania dokonano 27 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
A3. „I Can’t Tell You Why” 5.24

(Timothy B. Schmit, Don Henley, Glen Frey)

  • Nagrania dokonano 28 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
B1. „The Long Run” 5.35

(Don Henley, Glenn Frey)

  • Nagrania dokonano 27 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
B2. „New Kid in Town” 5.45

(Don Henley, Glenn Frey, J.D. Souther)

  • Nagrania dokonano 22 października 1976 r. w The Forum, Los Angeles
B3. „Life Been Good” 9.38

(Joe Walsh)

  • Nagrania dokonano 29 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
C1. „Seven Bridges Road” 3.05

(Steve Young)

  • Nagrania dokonano 28 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
C2. „Wasted Time” 5.40

(Don Henley, Glenn Frey)

  • Nagrania dokonano 22 października 1976 r. w The Forum, Los Angeles
C3. „Take It to the Limit” 5.20

(Don Henley, Glenn Frey, Randy Meisner)

  • Nagrania dokonano 20 października 1976 r. w The Forum, Los Angeles
C4. „Doolin-Dalton (Reprise II)” 0.44

(Don Henley, Glenn Frey, Jim Ed Norman)

  • Nagrania dokonano 21 października 1976 r. w The Forum, Los Angeles
C5. „Desperado” 4.04

(Don Henley, Glenn Frey)

  • Nagrania dokonano 21 października 1976 r. w The Forum, Los Angeles
D1. „Saturday Night” 3.55

(Randy Meisner, Don Henley, Glenn Frey, Bernie Leadon)

  • Nagrania dokonano 28 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
D2. „All Night Long” 5.40

(Joe Walsh)

  • Nagrania dokonano 27 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
D3. „Life in the Fast Lane” 5.10

(Don Henley, Glenn Frey, Joe Walsh)

  • Nagrania dokonano 31 lipca 1980 r. w Long Beach Arena
D4. „Take It Easy” 5.20

(Jackson Brown, Glenn Frey)

  • Nagrania dokonano 27 lipca 1980 r. w Santa Monica Civic Auditorium
1:16:50

Zespół

Muzycy wspomagający

  • Jage Jackson – gitary, instrumenty perkusyjne
  • Phil Kenzie – saksofony
  • Vince Melamed – instrumenty klawiszowe, fortepian elektryczny
  • The Monstertones – chórki
  • Albhy Galuten – syntezatory
  • J.D. Souther – gitary, fortepian
  • Joe Vitale – perkusja, instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe, fortepian elektryczny
  • Jim Ed Norman – fortepian, dyrygent, aranżacje

Personel produkcji

  • Bill Szymczyk – producent
  • Andy Engel – ilustracje
  • Ron Larson – ilustracje
  • Kosh – kierownictwo artystyczne, design, fotografie
  • Ted Jensen – remastering

Najwyższe notowania na listach albumów

Lista 1980 Pozycja
Lista amerykańska Billboard 200 6[5]
Lista brytyjska 24[6]
Lista nowozelandzka 2[7]

Najwyższe notowania na listach singli

Rok Singel Notowania Poz.
1981 „Seven Bridges Road” Lista amerykańska US Billboard Hot 100 21[8]
Lista amerykańska Country Singles 55[5]
Lista holenderska 7[9]
Lista niemiecka 55[10]
Lista norweska 25[11]
Lista nowozelandzka 9[12]
Lista szwedzka 44[13]

Certyfikaty

Kraj Certyfikacja Sprzedaż
USA (RIAA) 7 x platynowa płyta[4] 7 000 000
Wielka Brytania (BPI) 1 x złota płyta[14] 100 000

Przypisy

  1. ↑ a b c Eagles – Eagles Live. Discogs. . (ang.).
  2. ↑ Robert Christgau: The Eagles. robertchristgau.com. . (ang.).
  3. ↑ Notowania Billboard Hot 100. . .
  4. ↑ a b Certyfikaty według RIAA. . .
  5. ↑ a b Notowania według All Music
  6. ↑ Notowania według OCC
  7. ↑ Notowania według New Zealand Charts
  8. ↑ Notowania Singli Eagles według All Music
  9. ↑ Notowania według Dutch Charts
  10. ↑ Notowania według Media Control
  11. ↑ Notowania według Norwegian Charts
  12. ↑ Notowania według New Zealand Charts
  13. ↑ Notowania według New Swedish Charts
  14. ↑ Dane według Tsort