W artykule, który prezentujemy poniżej, przestajemy zastanawiać się nad Edmund Antczak. Ten temat/postać/postać budził na przestrzeni dziejów ogromne zainteresowanie, wywołując debaty i analizy w różnych obszarach. W tym sensie proponujemy wybrać się na wycieczkę po różnych krawędziach tworzących Edmund Antczak, zagłębiając się w jego najważniejsze aspekty i implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa. W ten sposób będziemy starali się zgłębić jego znaczenie, reperkusje i obecność w kulturze, dostarczając nowych perspektyw i wzbogacając wiedzę o Edmund Antczak.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Edmund Antczak (ur. 20 lipca 1946 w Tczewie) – polski lekkoatleta, specjalista pchnięcia kulą. Trener lekkoatletyczny.
Startował w drugiej połowie lat 60. i latach 70., kiedy w Polsce dominował w pchnięciu kulą Władysław Komar. Antczak nigdy nie zdobył tytułu mistrza Polski, ale był sześciokrotnie wicemistrzem (1967, 1969, 1970, 1971, 1976 i 1977), a 5 razy zdobywał brązowy medal (1972, 1974, 1975, 1978 i 1979).
Wystąpił w 25 meczach reprezentacji Polski, odnosząc trzy zwycięstwa indywidualne. W finale Pucharu Europy w 1970 w Sztokholmie zajął 6. miejsce. Był zawodnikiem Lechii Gdańsk. W latach startów przy wzroście 186 cm ważył 112 kg.
Od 2010 roku jest trenerem Pauliny Guby, zdobywczyni złotego medalu mistrzostw Europy w 2018 w pchnięciu kulą oraz złotej medalistki światowych wojskowych igrzysk w 2019.
Jego rekord życiowy wynosi 19,81 m (ustanowiony 16 sierpnia 1978 w Białymstoku).