Elżbieta Klimaszewska
W dzisiejszym świecie Elżbieta Klimaszewska to temat/koncepcja/osoba, który zyskał duże znaczenie i zainteresowanie w różnych obszarach społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, naukę, sztukę, czy życie codzienne, Elżbieta Klimaszewska zaznaczył się przed i po w sposobie, w jaki ludzie postrzegają i podchodzą do różnych aspektów życia. Jej wpływ widać w sposobie rozwoju rozmów, podejściu do pewnych problemów czy sposobie podejmowania decyzji. Elżbieta Klimaszewska wywołał kontrowersje, inspiracje, refleksje i działania, stając się kluczowym elementem zrozumienia złożoności dzisiejszego świata. W tym artykule zbadamy wpływ Elżbieta Klimaszewska i przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach, a także możliwe implikacje na przyszłość.
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Elżbieta Klimaszewska (ur. 3 stycznia 1959 w Ełku[1]) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w skoku w dal, mistrzyni Polski.
Kariera sportowa
Była zawodniczką AZS Białystok i AZS Warszawa[1].
W 1974 zwyciężyła w skoku w dal na Ogólnopolskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej[1]. Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła cztery medale – złoty w skoku w dal w 1983, srebrny w sztafecie 4 × 100 metrów w 1981, srebrny w skoku w dal w 1984 i brązowy w skoku w dal w 1986[2]. W skoku w dal wywalczyła dwa medale halowych mistrzostw Polski seniorek: złoty w 1984 i brązowy w 1980[3].
Rekord życiowy w skoku w dal: 6,64 (6.05.1984)[4].
Jej bratem jest lekkoatleta, olimpijczyk Andrzej Klimaszewski[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Robert Klimowicz O tym, co zapomniane – skok w dal.
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 390.
- ↑ Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 433.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 200.
