W tym artykule poruszymy temat Eleuteriusz (Kozoriez), który stał się dziś bardzo istotny. Eleuteriusz (Kozoriez) to aspekt, który przykuł uwagę szerokiego spektrum osób, od naukowców i specjalistów w tej dziedzinie, po zwykłych ludzi zainteresowanych zrozumieniem jego wpływu i znaczenia we współczesnym społeczeństwie. W związku z tym przeanalizowane zostaną różne perspektywy i podejścia dotyczące Eleuteriusz (Kozoriez), w celu zaoferowania kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat. Od jego pochodzenia do możliwych konsekwencji, znaczenie Eleuteriusz (Kozoriez) w różnych kontekstach zostanie dokładnie zbadane, w celu promowania pełniejszego i głębszego zrozumienia tego tematu.
| Jurij Kozoriez | |
| Arcybiskup szymkencki i taraski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 września 1953 |
| Data śmierci |
4 czerwca 2021 |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup szymkencki i taraski | |
| Okres sprawowania |
2011–2021 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
26 marca 1987 |
| Diakonat |
13 kwietnia 1985 |
| Prezbiterat |
17 października 1985 |
| Chirotonia biskupia |
5 lutego 1991 |
| Data konsekracji |
5 lutego 1991 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
Eleuteriusz, imię świeckie Jurij Fieofanowicz Kozoriez (ur. 17 września 1953 w Obarowie, zm. 4 czerwca 2021[1]) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
W 1979 ukończył moskiewskie seminarium duchowne, zaś w 1984 – Moskiewską Akademię Duchowną. 13 kwietnia 1985 przyjął święcenia diakońskie, zaś 17 października tego samego roku – kapłańskie. Został skierowany do pracy duszpasterskiej w soborze św. Mikołaja w Ałmaty. Od października 1986 służył w cerkwi św. Mikołaja w Szymkencie i był dziekanem parafii na terytorium obwodów południowokazachstańskiego i kyzyzłordyńskiego. 26 marca 1987 złożył wieczyste śluby zakonne, w 1988 został podniesiony do godności igumena, zaś 4 lutego 1991 – archimandryty.
Następnego dnia miała miejsce jego chirotonia na biskupa szymkenckiego i celinogradzkiego. Od 16 lipca 1993 jego tytuł brzmiał szymkencki i akmoliński. W latach 2002–2003 pełnił obowiązki locum tenens eparchii astańskiej i ałmackiej. Od 2004 arcybiskup. 5 października 2011 r. tytuł hierarchy został zmieniony na szymkencki i taraski.
Zmarł w 2021 r.[1] Pochowany przy soborze św. Mikołaja w Szymkencie[2].