Dzisiaj będziemy odkrywać fascynujący świat Endre Palócz. Od jego powstania po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Endre Palócz był przedmiotem zainteresowania i dyskusji na przestrzeni dziejów. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w nauce, kulturze popularnej, polityce czy jakiejkolwiek innej dziedzinie, Endre Palócz na różne sposoby odcisnął swoje piętno na świecie. W tym artykule zagłębimy się w jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego wpływ dzisiaj. Przygotuj się na odkrycie świata informacji i ciekawostek na temat Endre Palócz.
![]() | |||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 stycznia 1988 | ||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||
Klub |
Vasas Budapeszt | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Endre Palócz (ur. 23 marca 1911 w Budapeszcie, zm. 11 stycznia 1988 tamże) – węgierski florecista i szablista, brązowy medalista olimpijski i czterokrotny medalista mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku był piąty we florecie drużynowym[1], a w zawodach indywidualnych odpadł w ćwierćfinałach[2]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Helsinkach Węgrzy w składzie: Endre Tilli, Aladár Gerevich, Endre Palócz, Lajos Maszlay, Tibor Berczelly i József Sákovics zdobyli brązowy medal[3]. W rywalizacji indywidualnej tym razem dotarł do półfinałów[4].
Podczas mistrzostw świata w Sztokholmie w 1951 roku razem z Tiborem Berczellym, Aladárem Gerevichem, Pálem Kovácsem, Károlym Pesthym i László Rajcsányim wywalczył złoty medal w szabli drużynowej. W tej samej konkurencji zdobył również złoto na mistrzostwach świata w Rzymie (1955).[5] Ponadto zdobył także dwa brązowe medale we florecie drużynowym: na mistrzostwach świata w Brukseli (1953) i mistrzostwach świata w Luksemburgu (1954)[6].
Po zakończeniu kariery był międzynarodowym sędzią, działaczem sportowym oraz trenerem. Prowadził między innymi reprezentację Kuby w latach 1967-1972. Odznaczony Medalem Zasługi Miklósa Toldiego w 1940 i Złotym Medalem Zasługi Sportowej WRL w 1964.[7]