Ergilio Hato

W tym artykule zbadamy fascynującą historię Ergilio Hato, tematu, który przykuł uwagę naukowców, naukowców i entuzjastów. Na przestrzeni lat Ergilio Hato odegrał kluczową rolę w społeczeństwie, wpływając na znaczące zmiany w sposobie, w jaki żyjemy i rozumiemy otaczający nas świat. Od skromnych początków po obecny wpływ Ergilio Hato pozostawił niezatarty ślad w historii, a w tym artykule zagłębimy się w jego złożoną i ekscytującą narrację. Mamy nadzieję rzucić światło na ten temat i zaoferować naszym czytelnikom kompleksowe spojrzenie na tę kwestię poprzez szczegółową analizę i dogłębne spojrzenie na wiele jej aspektów.

Ergilio Hato
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1926
Otrobanda

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 2003
Otrobanda

Pozycja

bramkarz (czasami napastnik)

Kariera juniorska
Lata Klub
CRKSV Jong Holland
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1943–1959 CRKSV Jong Holland 101 (5)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Curaçao
 Antyle Holenderskie
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Curaçao
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
brąz Barranquilla 1946
Reprezentacja  Antyle Holenderskie
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Gwatemala 1950
Igrzyska panamerykańskie
brąz Meksyk 1955
Multimedia w Wikimedia Commons

Ergilio Hato (ur. 7 listopada 1926 w Otrobandzie), zm. 18 grudnia 2003 tamże) – piłkarz z Antyli Holenderskich grający na pozycji bramkarza. Nosił przydomki Pantera Negra (Czarna Pantera), Vliegende Vogel (Latający Ptak) i Man van Elastiek (Elastyczny Człowiek).

Kariera klubowa

Przez całą karierę reprezentował klub CRKSV Jong Holland Willemstad.

Kariera reprezentacyjna

W 1946 grał w reprezentacji Curaçao na Igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów, na których drużyna wywalczyła brązowy medal[1]. W tym samym roku grał też w turnieju zorganizowanym z okazji 25-lecia istnienia związku piłkarskiego Curaçao. Hato został bohaterem drużyny, gdyż puścił tylko 1 gola w zawodach, a także w ostatnim meczu zdobył bramkę z karnego[2]. W 1950 ponownie wziął udział w Igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów, tym razem w barwach Antyli Holenderskich, które zdobyły złoty medal[3]. Rozegrał jeden mecz na igrzyskach w 1952 z Turcją. W 1953 wziął udział w mistrzostwach CCCF (Ameryki Środkowej i Karaibów) w barwach Antyli[4]. W 1955 ponownie wystąpił w tej imprezie reprezentując Curaçao jako bramkarz i napastnik i zdobywając 1 gola w anulowanym meczu z Gwatemalą[5]. Był też w składzie Antyli Holenderskich na Igrzyska Panamerykańskie 1955, na których ta reprezentacja zdobyła brąz[6].

Upamiętnienie

Na cześć piłkarza został nazwany jeden ze stadionów w Willemstad. W 2003 została wydana książka pt. „Ergilio Hato: simpel, sierlijk, sensationeel: de hoge vlucht van een voetballegende” opowiadająca o życiu piłkarza[7][8][9].

Przypisy

  1. ↑ Myk Cameron, Barrie Courtney, Erik Garin, Neil Morrison, Eliézer Sebastián Pérez Pérez, Karel Stokkermans: Central American and Caribbean Games 1946 (Barranquilla, Colombia). rsssf.com. . (ang.).
  2. ↑ Karel Stokkermans: C.V.B. Silver Jubilee Tournament 1946 (Willemstad). rsssf.com. . (ang.).
  3. ↑ Myk Cameron, Erik Garin: Central American and Caribbean Games 1950 (Guatemala). rsssf.com. . (ang.).
  4. ↑ Ken Knight, Neil Morrison, Pieter Veroeveren: CCCF Championship 1953 (San José, Costa Rica, Mar 8-21). rsssf.com. . (ang.).
  5. ↑ Ken Knight, Neil Morrison, Karel Stokkermans, Pieter Veroeveren: CCCF Championship 1955 (Tegucigalpa, Honduras, Aug 14-28). rsssf.com. . (ang.).
  6. ↑ Barrie Courtney, Neil Morrison, José de Jesus Mora Rivera: Panamerican Games 1955 (Ciudad de México). rsssf.com. . (ang.).
  7. ↑ Ergilio Hato: simpel, sierlijk, sensationeel. sportgericht.nl. . (niderl.).
  8. ↑ Ergilio Hato: simpel, sierlijk, sensationeel. swpbook.com. . (niderl.).
  9. ↑ Ergilio Hato: simpel, sierlijk, sensationeel: de hoge vlucht van een voetballegende. worldcat.org. . (ang.).

Bibliografia

Literatura dodatkowa

  • Nancy S. van de Wal, Valdemar Marcha: Ergilio Hato: simpel, sierlijk, sensationeel: de hoge vlucht van een voetballegende. Amsterdam: SWP, 2003. ISBN 978-90-6665-546-1. OCLC 66791202. (niderl. • papiamento).