W dzisiejszym świecie Eric Lindros stał się tematem rosnącego zainteresowania szerokiego grona ludzi. Dzięki wielu aspektom i wpływowi na różne obszary życia Eric Lindros przykuł uwagę wielu osób, od ekspertów w tej dziedzinie po tych, którzy dopiero zaczynają badać jego implikacje. Niezależnie od tego, czy Eric Lindros odnosi się do osoby, tematu, daty czy innego elementu, jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie jest niezaprzeczalne. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne wymiary Eric Lindros, analizując jego znaczenie, stojące przed nim wyzwania i możliwe implikacje na przyszłość.
![]() | |||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1973 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||||
Wzrost |
195 cm | ||||||||||||
Pozycja |
napastnik (center) | ||||||||||||
Uchwyt |
prawy | ||||||||||||
Draft |
NHL 1991, numer: 1 (1 runda) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||
![]() ![]() | |||||||||||||
Strona internetowa |
Eric Bryan Lindros (ur. 28 lutego 1973 w London) – kanadyjski hokeista, reprezentant Kanady, trzykrotny olimpijczyk.
Jego brat Brett (ur. 1975) także był hokeistą.
W drafcie NHL z 1991 został wybrany przez klub Quebec Nordiques z numerem 1. Tym samym jest jednym z trzech zawodników w historii klubu z najwyższym numerem w drafcie (przed nim byli Mats Sundin i Owen Nolan).
Wieloletni zawodnik i kapitan drużyny Philadelphia Flyers. W czasie występów w Filadelfii w latach 1995–1997 Lindros jako center oraz Amerykanin John LeClair jako lewoskrzydłowy i Szwed Mikael Renberg jako prawoskrzydłowy stworzyli osławiony atak nazwany "Legion of Doom" (dosł. Legion Zguby) charakteryzujący się grą ofensywną i skutecznością w grze w fizycznej[1]. W sezonach 2000/2001 i 2004/2005 nie występował.
Łącznie w lidze NHL grał w czterech klubach. Rozegrał 13 sezonów (osiem w Filadelfii), w tym 813 meczów (uzyskał 922 punkty za 396 goli i 526 asysty).
8 listopada 2007 oficjalnie zakończył karierę zawodniczą[2].
Uczestniczył w turniejach Canada Cup 1991, zimowych igrzyskach olimpijskich 1992, 1998, 2002, mistrzostw świata 1993 oraz Pucharu Świata 1996.