W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Erik Ivar Fredholm, zajmując się jego wieloma aspektami z różnych perspektyw. Od jego wpływu na obecne społeczeństwo po możliwe przyszłe implikacje, ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnej i szczegółowej wizji Erik Ivar Fredholm, dostarczając analizy, dane i refleksje, które zachęcają do refleksji i debaty. W całym tekście poruszymy istotne kwestie związane z Erik Ivar Fredholm, a także jego znaczenie w bieżącym kontekście. Poprzez multidyscyplinarne podejście staramy się zapewnić całościowe zrozumienie Erik Ivar Fredholm, umożliwiając czytelnikowi pogłębienie wiedzy i zrozumienia tego tematu.
![]() | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 kwietnia 1866 |
Data i miejsce śmierci |
17 sierpnia 1927 |
Specjalność: matematyka | |
Doktorat |
30 maja 1893 – matematyka |
Erik Ivar Fredholm (ur. 7 kwietnia 1866 w Sztokholmie, zm. 17 sierpnia 1927 w Danderyd) – matematyk szwedzki, współtwórca teorii równań całkowych.
Studiował rok w Królewskim Instytucie Technicznym, a później przeniósł się na Uniwersytet w Uppsali. Dokonał zmiany uczelni, ponieważ Uniwersytet w Uppsali był jedynym, który prowadził studia doktorskie. 28 maja 1888 r. zdobył tytuł magistra nauk ścisłych. Chciał pracować nad swoim doktoratem pod kierownictwem Magnusa Gösta Mittag-Lefflera, jednak ten objął posadę na Uniwersytecie Sztokholmskim. Fredholm pozostał jako doktorant na Uniwersytecie w Uppsali, jednak faktycznie studiował w Sztokholmie.
Pierwszą publikację wydał w 1890 roku. 30 maja 1893 roku Fredholm uzyskał tytuł doktora, a 31 maja 1898 uzyskał tytuł doktora nauk ścisłych[1].
Był pracownikiem Uniwersytetu Sztokholmskiego. Najpierw jako wykładowca fizyki matematycznej. W 1906 prowadził zajęcia z mechaniki oraz fizyki matematycznej. W 1909 roku został prodziekanem, a rok później dziekanem uczelni[2].
Ożenił się w 1911 roku z młodszą o 12 lat Agnes Maria Liljeblad. Para miała kilkoro dzieci[2].
Fredholm na początku swojej kariery zajmował się równaniami różniczkowymi, jednak później zajął się równaniami całkowymi. Opracował metodę rozwiązywania całek zawierających funkcję niewiadomą pod znakiem całki. Nazwano to Równanie całkowe Fredholma[3].
Został uhonorowany za swoje badania nagrodą Poncelet przyznaną przez Francuską Akademię Nauk w 1908 r. oraz doktoratem honoris causa Uniwersytetu w Lipsku nadany w 1909 roku[2].