Eugeniusz Szwankowski

W tym artykule poruszony zostanie temat Eugeniusz Szwankowski, który w ostatnim czasie zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Eugeniusz Szwankowski przyciąga uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując debaty na temat jego konsekwencji. W trakcie tej analizy zostaną zbadane różne perspektywy dotyczące Eugeniusz Szwankowski, a także jego możliwe konsekwencje krótko- i długoterminowe. Poprzez kompleksowe podejście będziemy starali się zaoferować holistyczne spojrzenie na Eugeniusz Szwankowski i jego wpływ w różnych obszarach, w celu zapewnienia czytelnikowi pełniejszego zrozumienia tego tematu.

Eugeniusz Szwankowski
Ilustracja
Eugeniusz Szwankowski w latach 50.
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1906
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1973
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk, teatrolog

Tytuł naukowy

Profesor

Alma Mater

Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego

Uczelnia

Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk

Rodzice

Stanisław i Eugenia Affanasowicz

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Multimedia w Wikimedia Commons

Eugeniusz Szwankowski (ur. 22 listopada 1906 w Warszawie, zm. 3 stycznia 1973 tamże) – polski historyk, teatrolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, varsavianista.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Stanisława, urzędnika kolejowego, i Eugenii z Affanasowiczów. Absolwent Państwowego Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie (matura 1926)[1]. W 1926 podjął studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Po uzyskaniu dyplomu w roku 1931 rozpoczął zawód archiwisty naukowego. W latach 1931–1951 pracował w Archiwum Miejskim m.st. Warszawy, w którym pełnił kolejno funkcje kierownika działu akt dawnych, kustosza i dyrektora. W kwietniu 1939 złożył rozprawę doktorską o gospodarce finansowej Warszawy doby Królestwa 1816–1830; egzaminy zdał podczas okupacji niemieckiej w tajnym Uniwersytecie w roku 1941. Przebywał w Warszawie do 1943, tj. do swego wyjazdu ze względu na stan zdrowia i sprawy rodzinne do Hrubieszowa, a potem do Lublina, gdzie pracował jako robotnik kolejowy.

Od 1952 do śmierci był samodzielnym pracownikiem naukowym Instytutu Sztuki PAN, w którym kierował działem dokumentacji teatralnej[2]. W latach 1957–1964 był kierownikiem Oddziału Teatralnego Muzeum Historycznego m.st. Warszawy, późniejszego Muzeum Teatralnego w Warszawie[3]. W 1955 uzyskał tytuł docenta, a w 1960 stanowisko profesora nadzwyczajnego.

Opracował wiele haseł Polskiego Słownika Biograficznego, Słownika biograficznego teatru polskiego (był członkiem jego komitetu redakcyjnego) oraz Encyklopedii Warszawy. Współpracował ze Stolicą, Teatrem, Pamiętnikiem Teatralnym i Biuletynem Historii Sztuki. W 1956 otrzymał Nagrodę m.st. Warszawy[4].

Od 2 kwietnia 1945 był mężem Hanny Eychhorn-Szwankowskiej (1919–2012)[5].

Został pochowany w grobowcu rodzinnym Eychhornów[2] na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 274-5-22)[6].

Ważniejsze publikacje

  • Warszawa: rozwój urbanistyczny i architektoniczny (Warszawa, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, 1952).
  • Teatr Wojciecha Bogusławskiego w latach 1799–1814 (Wrocław, Zakład im. Ossolińskich, 1954, t. 1 serii Materiały do dziejów teatru w Polsce).
  • Alojzy Żółkowski – ojciec (Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1956).
  • Teatr rzeczypospolitej szlacheckiej (Warszawa, Centralna Poradnia Amatorskiego Ruchu Artystycznego, 1962, z serii Reflektory na Scenę Polską).
  • Teatr polski w XIX i XX wieku: Lata 1799–1939 (Warszawa, Centralna Poradnia Amatorskiego Ruchu Artystycznego, 1963, z serii Reflektory na Scenę Polską).
  • Ulice i place Warszawy (Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963).
  • Repertuar teatrów warszawskich 1814–1831 (Warszawa, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, zeszyt 5 serii Repertuar teatrów w Polsce).
  • Teatry Warszawy w latach 1765–1918 (Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979).

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

Od 18 lutego 1992 jest patronem ulicy na warszawskim Bemowie (wcześniej nosiła ona imię Franciszka Grzelszczaka[9]).

Przypisy

  1. ↑ Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. 304. ISBN 83-06-02325-0.
  2. ↑ a b Szkoła Varsavianistyczna | Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 318 w Warszawie im. J.CH.Andersena , sp318warszawa.edupage.org .
  3. ↑ O Muzeum , Teatr Wielki Opera Narodowa (pol.).
  4. ↑ Encyklopedia, Eugeniusz Szwankowski , Encyklopedia teatru polskiego (pol.).
  5. ↑ Eugeniusz Szwankowski M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego .
  6. ↑ Cmentarz Stare Powązki: WACŁAW BORODZICZ, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  7. ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  8. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  9. ↑ Ulice Twojego Miasta | Warszawa | Szwankowskiego Eugeniusza , ulicetwojegomiasta.pl .